Пётр Тышкевіч (ваявода менскі)

Пётр Тышкевіч
Piotr Tyszkiewicz
Герб «Ляліва»
8-ы Ваявода менскі 6 верасня 1618 — 1631
Папярэднік	Мікалай Крыштаф Сапега
Пераемнік	Бальтазар Стравінскі
10-ы Кашталян менскі 28 ліпеня 1611 — 6 верасня 1618
Папярэднік	Шчасны Галоўчынскі
Пераемнік	Аляксандр Слушка
Нараджэнне	30 лістапада 1571 Берасце, Берасцейскі павет, Берасцейскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Смерць	1631(1631)
Род	Тышкевічы
Бацька	Юрый Тышкевіч
Маці	Тэадора Валовіч
Жонка	Рэгіна з Галоўчынскіх[d]
Дзеці	Казімір, Барбара, Марыяна, Соф'я, Крысціна, Кацярына
Грамадзянства	Рэч Паспалітая
Дзейнасць	дзяржаўны дзеяч

Пётр Тышкевіч (? — 1631) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.

28 ліпеня 1611 года прызначаны кашталянам менскім, а 6 верасня 1618 — менскім ваяводам.

Адзін з фундатараў касцёла і кляштара дамініканцаў у Менску. У 1615 годзе Пётр Тышкевіч купіў пляц на рагу вуліц Валоцкай і будучай Дамініканскай і пачаў будаваць для дамініканскага ордэна мураваны касцёл і двухпавярховы кляштар пры ім.

Сям'я

Паходзіў з лагойскай лініі роду Тышкевічаў, сын берасцейскага ваяводы Юрыя Тышкевіча і яго другой жонкі Тэадоры Валовіч, дачкі новагародскага кашталяна Рыгора Валовіча. Меў братоў Тэадора Фрыдэрыка, Марціна, Яна Яўстаха і Аляксандра.

Ажаніўся з Рэгінай Галоўчынскай, дачкой менскага кашталяна Шчаснага Галоўчынскага. Пакінуў дзяцей:

• Казіміра (памёр у 1652), вялікага літоўскага падчашага;
• Барбару, жонку Дынавея;
• Марыяну, жонку смаленскага ваяводы Адама Мацея Саковіча;
• Соф'ю, жонку спачатку Аляксандра Калэнцкага, а потым князя Фёдара Друцкага-Горскага;
• Крысціну, жонку спачатку менскага стольніка Яна Жыжэмскага, а потым Гурскага;
• Кацярыну, жонку вялікага літоўскага маршалка Крыштафа Завішы.

Пасля смерці Пятра Тышкевіча яго жонка выйшла паўторна за віцебскага ваяводу Крыштафа Кішку.

Спасылкі

• Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай Архівавана 27 верасня 2013.