Пётр Фёдаравіч Анжу
Выгляд
| Пётр Фёдаравіч Анжу | |
|---|---|
| |
| Род дзейнасці | падарожнік-даследчык, ваенны |
| Дата нараджэння | 15 лютага 1796[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 12 кастрычніка 1869[1] (73 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Q19907037? |
| Дзеці | Q124609252? |
| Альма-матар | |
| Прыналежнасць | Расійская імперыя |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і прэміі | |
Пётр Фёдаравіч Анжу́ (руск.: Пётр Фёдорович Анжу; 15 лютага 1796[1], Вышні Валачок, Цвярское намесніцтва[d] — 12 кастрычніка 1869[1], Санкт-Пецярбург[2]) — даследчык Арктыкі, адмірал рускага флоту.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]У 1821—23 гады з памочнікамі апісаў паўночныя берагі і астравы паміж рэкамі Алянёк і Індыгірка, склаў карту Новасібірскіх астравоў. У 1825—26 гады ўдзельнічаў у апісанні паўночна-ўсходняга берага Каспійскага мора і заходняга берага Аральскага мора. У 1827 годзе вызначыўся ў Наварынскай бітве руска-англа-французскага флоту з турэцка-егіпецкім флотам на лінейным караблі «Гангут». Займаў камандныя пасады ў марскім ведамстве.
Ушанаванне памяці
[правіць | правіць зыходнік]У яго гонар атрымалі назву астравы Анжу.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в г Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Анжу Пётр Фёдорович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Анжу // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
