Пісталет-кулямёт Шпагіна
| Пісталет кулямёт Шпагіна | ||
|---|---|---|
 | ||
| Апісанне | ||
| Тып: | Пісталет-кулямёт | |
| Краіна: |
 СССР |
|
| Гісторыя мадэлі | ||
| Канструктар: | Шпагін Г.С. | |
| Серыйны выпуск: | 1941-1955 | |
| Характарыстыкі | ||
| Маса, кг: |
3,6 кг(без патронаў) 5,3 кг (з поўным барабанным магазінам) |
|
| Калібр, мм: | 7,62 мм | |
| Патроны: | 7,62×25 мм ТТ | |
| Хуткастрэльнасць, стрэлаў/хв: | 1000 | |
| Боезабеспячэнне: | магазін на 35 (сектарны) ці 71 (барабанны) патрон | |
| Прыцэльная дальнасць стральбы, м: | 200-300 м | |
| Характарыстыкі пры выкарыстанні стандартнага патрона | ||
7,62-мм пісталет кулямёт узору 1941 года сістэмы Шпагіна (ПКШ) — савецкі пісталет-кулямёт, распрацаваны ў 1940 годзе канструктарам Г. С. Шпагіным пад патрон 7,62×25 мм ТТ і прыняты на ўзбраенне Чырвонай арміі 21 снежня 1940 года[1]. ПКШ нароўні з ППС-43 з'яўляўся асноўным пісталетам-кулямётам савецкіх узброеных сіл у Вялікай Айчыннай вайне.
Пасля сканчэння войны, да сярэдзіны 1960-х гадоў ПКШ быў зняты з узбраення Савецкай Арміі і паступова заменены аўтаматам Калашнікава. На ўзбраенні падраздзяленняў ваенізаванай аховы і МУС шэрага краін СНД складаецца і дагэтуль.
Таксама, у паваенны перыяд ПКШ у велізарных колькасцях пастаўляўся ў дружалюбныя СССР краіны, працяглы час складаўся на ўзбраенні войскаў розных дзяржаў, выкарыстоўваўся нерэгулярнымі фармаваннямі і на працягу ХХ стагоддзі ўжываўся ва ўзброеных канфліктах па ўсім свеце.
На дадзены момант прадаецца грамадзянскім як паляўнічы карабін для аматарскай стральбы з нязначнымі дапрацоўкамі (перакладнік агню падвараны ў становішчы для адзінкавых стрэлаў, у краме ўсталяваны абмежавальнік на 10 патронаў, можа быць зроблена кярненне дульнага зрэзу і чашкі засаўкі ў раёне ўдарніка).
Зноскі
- ↑ Болотин 1990, с. 149.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Благовестов А. И. То, из чего стреляют в СНГ. Справочник стрелкового оружия / Под ред. А. Е. Тараса. — Мн.: Харвест, 2000. — 653 с. — ISBN 9851320749.
- Болотин Д. Н. Советское стрелковое оружие. — 3-е изд. — М.: Воениздат, 1990. — 383 с. — ISBN 5203006318.
- Демченко П. Там, за рекой - Палестина. — М.: Советская Россия, 1989. — 126 с.
- Жук А. Б. Энциклопедия стрелкового оружия: револьверы, пистолеты, винтовки, пистолеты-пулемёты, автоматы. — М.: АСТ, 2002. — 780 с. — ISBN 5-17-010819-2.
- Кашевский В. А. Пехотное оружие Второй мировой войны. — Мн.: Харвест, 2004. — 432 с. — ISBN 985-13-1815-9.
- A. M. De Quesada, S. Walsh. The Bay of Pigs: Cuba 1961. — NY: Osprey Publishing, 2009. — 64 p. — ISBN 978-1-84603-323-0.(недаступная спасылка)
- Юрий Пономарёв. ППШ-41: оружие Победы // журнал «Калашников. Оружие, боеприпасы, снаряжение» № 9, 2005. стр.14-23
- Сергей Монетчиков. Пистолет-пулемёт Шпагина ППШ — оружие Победы // журнал «Мастер-ружьё», № 2 (23), 1998. стр.5-13