П’ер Булез

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
П’ер Булез
фр.: Pierre Boulez
Імя пры нараджэнні фр.: Pierre Louis Joseph Boulez[4]
Род дзейнасці дырыжор, кампазітар, музыказнавец, тэарэтык музыкі, выкладчык універсітэта, піяніст, музыкант, пісьменнік
Дата нараджэння 26 сакавіка 1925(1925-03-26)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 5 студзеня 2016(2016-01-05)[2][5][…] (90 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Месца працы
Альма-матар
Член у
Узнагароды і прэміі
камандор ордэна Брытанскай імперыі Pour le Mérite камандор ордэна Мастацтваў і літаратуры Вялікі афіцэрскі крыж ордэна За заслугі перад ФРГ Austrian Decoration for Science and Art Grand Cross of the Military Order of Saint James of the Sword Ордэн за заслугі ў мастацтве і навуцы медаль «За заслугі ў культуры Gloria Artis»

залаты знак «За заслугі перад горадам Венай»[d]

прэмія Тэадора Адорна[d] (1992)

Імператарская прэмія (1989)

прэмія Леоні Сонінг[d] (1985)

прэмія Глена Гульда[d] (2002)

залаты медаль Каралеўскага філарманічнага таварыства[d] (1997)

Берлінская мастацкая прэмія[d] (1996)

прэмія імя Гравемаера[d] (2001)

Грэмі

прэмія Эрнста фон Сіменса[d] (1979)

Polar Music Prize (1996)

прэмія Вольфа ў мастацтве (2000)

прэмія Кіёта ў галіне мастацтваў і філасофіі[d] (2009)

Edison Music Awards[d] (2010)

BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award[d] (2012)

Robert Schumann Prize for Poetry and Music[d] (2012)

Гамбургская прэмія імя Баха[d] (2015)

прэмія Гравемаера[d] (2001)

ганаровы доктар Каралеўскага каледжа музыкі[d] (1995)

ганаровы доктар Брусельскага вольнага ўніверсітэта[d] (1988)

Royal Philharmonic Society Music Awards[d]

медаль Гётэ
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

П’ер Луі Жазеф Булез (фр.: Pierre Louis Joseph Boulez; 26 сакавіка 1925, Манбрызон — 5 студзеня 2016, Бадэн-Бадэн) — французскі кампазітар і дырыжор. На працягу многіх гадоў з’яўляўся адным з лідараў французскага музычнага авангарду.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У дзяцінстве праяўляў здольнасці да музыкі і матэматыкі, наведваў курсы вышэйшай матэматыкі ў Ліёне, але ў 1942 годзе паступіў у Парыжскую кансерваторыю ў клас Аліўе Месіяна, затым прыватна вывучаў серыйную і дадэкафоную тэхніку кампазіцыі ў Рэнэ Лейбавіца, вучня Арнольда Шонберга. Першыя творы Булеза, адзначаныя ўплывам Новай венскай школы, — Санаціна для флейты, Саната для фартэпіяна.

У 1948 годзе па рэкамендацыі Арцюра Анегера атрымаў месца дырыжора ў тэатры Марыньі, дзе кіраваў пастаноўкамі сучасных французскіх аўтараў. У 1954 годзе заснаваў канцэртнае таварыства Domaine musical, закліканае перш за ўсё прапагандаваць творчасць сучасных кампазітараў. З моманту заснавання і да 1967 года кіраўніком арганізацыі і дырыжорам быў Булез; у 1967 годзе ён перадаў кіраўніцтва канцэртамі Жыльберу Амі.

Сусветную вядомасць кампазітару прынеслі кантата «Сонца вод» (прэм’ера ў Парыжы пад кіраваннем Р. Дэзарм’ера, 1950) і Другая фартэпіяная саната (прэм’ера ў аўтарскім выкананні, Дармштат, 1952).

У сярэдзіне 1950-х гадоў Булез звярнуўся да напісання артыкулаў аб эстэтыцы і тэхніцы кампазіцыі, вёў актыўную выкладчыцкую дзейнасць, не спыняючы сачыняць. Кампазітар эксперыментаваў з электроннай, канкрэтнай і мікрахраматычнай музыкай, з 1974 па 1992 год быў старшынёй інстытута IRCAM, які займаўся даследаваннямі ў галіне акустыкі і сучаснай музыкі.

Зноскі

  1. Булез Пьер // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  2. а б Pierre Boulez // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  4. а б Fichier des personnes décédées Праверана 20 лістапада 2022.
  5. Pierre Boulez // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  6. Le Monde / J. FenoglioParis: Société éditrice du Monde, 1944. — ISSN 0395-2037; 1284-1250; 2262-4694
  7. list of professors at Collège de France