Перайсці да зместу

Рауль Беланова

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Рауль Беланова
Агульная інфармацыя
Нарадзіўся 17 мая 2000(2000-05-17)[1] (25 гадоў)
Грамадзянства
Рост 1,88 м
Пазіцыя крайні абаронца
Клубная кар’ера[* 1]
Мілан
2019—2020 Бардо 1 (0)
2020 →  Аталанта 1 (0)
2020—2021 →  Пескара 30 (0)
2021—2022 →  Кальяры 31 (1)
2022—2023 Кальяры 0 (0)
2022—2023 →  Інтэрнацыянале 18 (0)
2023—2024 Тарына 38 (1)
2024—0000 Аталанта 34 (0)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў.

Рау́ль Белано́ва (італ.: Raoul Bellanova; нар. 17 мая 2000) — італьянскі футбаліст, правы абаронца клуба «Аталанта» і нацыянальнай зборнай Італіі. Акрамя звычайнай пазіцыі крайняга абаронцы, ён таксама можа згуляць на пазіцыі цэнтральнага абаронцы ў лініі абароны з трох ці чатырох ігракоў[2].

Кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Клубная

[правіць | правіць зыходнік]

У ліпені 2019 года Беланова быў афіцыйна прадстаўлены ў якасці іграка «Бардо»[3]. 10 жніўня 2019 года дэбютаваў у дарослым футболе, з'явіўшыся ў пачатковым складзе каманды ў матчы супраць «Анжэ»[4]. Гэты матч быў адзіным у складзе французскага клуба. Пасля абаронца быў у арэндах у італьянскіх клубах «Аталанта», «Пескара» і «Кальяры». Апошні з памянёных клубаў скарыстаўся мажлівасцю выкупу іграка, у выніку чаго 31 мая 2022 года Беланова стаў паўнавартасным футбалістам клуба з Сардзініі. Тым не менш, ужо ўлетку стала вядома, што чаканы сезон абаронца будзе бараніць колеры міланскага «Інтэра» паводле пагаднення арэнды[5]. 1 ліпеня 2023 года футбаліст падпісаў дагавор з «Тарына», што каштавала гэтаму клуба 8 мільёнаў еўра, якія турынцы мусілі выкласці «Кальяры» за іграка[6][7]. Дамова прадугледжвала, што Беланова мусіць быў часткай «Тарына» наступныя чатыры гады. Дэбют іграка прыпаў на 14 жніўня, калі ён з'явіўся ў стартавым складзе дружыны ў кубкавым матчы «Феральпісала», выйгранага з лікам 2:1. У наступны панядзелак пасля кубкавага матча Беланова дэбютаваў у матчы Серыі А супраць «Кальяры». Сустрэча скончылася ўнічыю з лікам 0:0. 16 лютага 2024 года абаронца ўключыў мяч у браму «Лечэ», адкрыўшы лік сваім галам[8]. 22 жніўня 2024 года італьянец вярнуўся ў «Аталанту» за каля 25 мільёнаў еўра, уключна з бонусамі.

Міжнародная

[правіць | правіць зыходнік]

Беланова прыцягваўся да матчаў кожнай з юнацкіх і моладзевых зборных краіны. 24 сакавіка 2024 года паклаў пачатак выступы ў складзе нацыянальнай зборнай Італіі, з'явіўшыся ў таварыскім матчы супраць зборнай Эквадора[9]. Пазней у тым жа годзе быў абраны трэнерам Лучана Спалеці ў заяўку зборнай Італіі на чэмпіянат Еўропы 2024 года[10].

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

«Інтэрнацыянале»:

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Raoul Bellanova // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Beltrame, Federico (31.10.2018). «Raoul Bellanova, caratteristiche tecniche e ruolo». Calcio News 24.
  3. ↑ «Bordeaux to Land AC Milan Right-back Raoul Bellanova on a Free». Get Football News France.
  4. ↑ «Week 1: Angers SCO vs. Girondins de Bordeaux». Ligue 1.
  5. ↑ «Raoul Bellanova joins Inter!». Inter Milan.
  6. ↑ «Bellanova al Toro». Torino FC.
  7. ↑ «Il Torino piazza il suo secondo colpo di mercato». Sky Sport.
  8. ↑ «Serie A, Torino-Lecce 2-0: Bellanova-Zapata, Juric vince e „vede“ l’Europa». Mediaset.
  9. ↑ «Ecuador-Italia 0-2, decisivi i gol di Pellegrini e Barella: rivivi la diretta». Corriere dello Sport
  10. ↑ «Ufficializzati i convocati per EURO 2024, esclusi dalla lista Provedel, Ricci e Orsolini». Federazione Italiana Giuoco Calcio.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]


Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Рауль_Беланова&oldid=4984084"