Роберт Д’ябал

Роберт Д'ябал
Роберт Д'ябал
	фр.: Robert le Diable
	; Роберт Д'ябал (адна са статуй помніка 6 герцагам Нармандыі ў скверы ў Фалезе).
герцаг Нармандыі
	6 жніўня 1027 — 22 чэрвеня 1035; (пад імем Роберт I (II))
Папярэднік	Рычард III
Пераемнік	Вільгельм II
граф Іемуа
	1026 — 1027
Нараджэнне	каля 22 чэрвеня 1004; Нармандыя, Францыя;
Смерць	3 ліпеня 1035 (31 год); Нікея[d], Віфінія;
Род	Нармандская дынастыя
Імя пры нараджэнні	фр.: Robert
Бацька	Рычард II
Маці	Юдыт Брэтонская[d]
Дзеці	Вільгельм I Заваёўнік і Адэлаіда Нармандская[d]
Дзейнасць	ваенны
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Роберт I (II) Д'ябал^[2] (фр.: Robert le Diable), ён жа Роберт Цудоўны (фр.: Robert le Magnifique), каля 1000 — 3 ліпеня 1035) — граф Іемуа ў 1026—1027 гадах, герцаг Нармандыі з 1027 года, малодшы сын герцага Рычарда II Добрага.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Роберт I уступіў на прастол у 1027 годзе пасля смерці свайго старэйшага брата Рычарда III, якога ён, як казалі, атруціў. Перш за ўсё, сутыкнуўшыся з сумным становішчам маёмасці Руанскага сабора, ён задумаў вярнуць шматлікія землі іх першапачатковым уладальнікам^[3]. Роберт Цудоўны дараваў многім абацтвам граматы, якімі пацвярджаліся іх правы на маёмасць, або вярталася страчанае раней маёмасць. Такія акты былі выдадзены, у прыватнасці, абацтву ў Фекане і Фантэнельскаму абацтву, а таксама Руанскаму сабору. Дадаткова герцаг падахвочваў сваіх васалаў на аналагічныя ўчынкі.

Роберту прыйшлося весці барацьбу з мяцежнымі васаламі; затым ён аднавіў графа фландрскага Балдуіна IV, выгнанага ўласным сынам, аказаў дапамогу французскаму каралю Генрыху I у барацьбе з яго маці Канстанцыяй, уціхамірыў графа Ода Шампанскага, прымусіў герцага Алена Брэтонскага прызнаць яго вярхоўную ўладу.

Жадаючы прынесці пакаянне ў сваіх злачынствах, Роберт здзейсніў паломніцтва па святых мясцінах: прайшоў усю Францыю, Італію, доўгі час прабыў у Рыме і праз Канстанцінопаль дайшоў да Іерусаліма; на зваротным шляху памёр у Нікеі ў 1035 годзе.

Яго спадчыннікам адзіны (незаконны) сын яго, знакаміты Вільгельм I Заваёўнік.

Легенда[правіць | правіць зыходнік]

Паводле сярэднявечнага падання, душа Роберта II яшчэ да яго нараджэння была прысвечана д'яблу. Знішчыць дзеянне гэтага праклёну, як праракаў герцагу нейкі святы эрэміт, можна толькі даўшы і выконваючы зарок маўчання і харчуючыся разам з сабакам. На працягу свайго жыцця герцаг Роберт насіў мянушкі як «Цудоўны», так і «Д'ябал». Па сюжэтах легенд пра Роберта II французскі кампазітар Джакама Меербер стварае ў 1831 годзе оперу Роберт-Д'ябал (Robert le diable).

Шлюб[правіць | правіць зыходнік]

Звесткі пра шлюбы ў першакрыніцах адсутнічаюць

Дзеці[правіць | правіць зыходнік]

з Эрлевай (Арлетай)
- Адэлаіда Нармандская^[4], аднак існуюць сумневы ў гэтым, улічваючы прамое сведчанне Роберта дэ Тарыньі, што Адэлаіда не з'яўлялася дачкой Герлевы.^[5].
- Вільгельм I Заваёўнік

Генеалогія[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г Kindred Britain
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q75653886"></a>
↑ Першы герцаг Нармандыі Ралон насіў хрысціянскае імя Роберт, таму шэраг крыніц улічвае яго пад імем Роберт I
↑ Francois Neveux. La Normandie des ducs aux Rois. X—XI s.. — Рэн: Ouest-France Université, 1998. — P. 122.
↑ David C. Douglas. William the Conqueror. — 1964.
↑ Chronique de Robert de Torigni, abbé du Mont-Saint-Michel : suivie de divers opuscules historiques de cet auteur et de plusieurs religieux de la même abbaye : le tout publié d'après les manuscrits originaux / Edited by Léopold Delisle. — Rouen: Le Brument, 1872—1873. — (Libraire de la Société de l'histoire de Normandie).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Dukes of Normandy 911—1106 (англ.). Foundation for Medieval Genealogy. Праверана 25 снежня 2011.
The House of Normandy (англ.)(недаступная спасылка). English Monarchs. Архівавана з першакрыніцы 15 красавіка 2012. Праверана 25 снежня 2011.

Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).

[_42ddfce80d5da4be-1] а ^б ^в ^г Kindred Britain
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q75653886"></a>

[2] Першы герцаг Нармандыі Ралон насіў хрысціянскае імя Роберт, таму шэраг крыніц улічвае яго пад імем Роберт I

[3] Francois Neveux. La Normandie des ducs aux Rois. X—XI s.. — Рэн: Ouest-France Université, 1998. — P. 122.

[4] David C. Douglas. William the Conqueror. — 1964.

[5] Chronique de Robert de Torigni, abbé du Mont-Saint-Michel : suivie de divers opuscules historiques de cet auteur et de plusieurs religieux de la même abbaye : le tout publié d'après les manuscrits originaux / Edited by Léopold Delisle. — Rouen: Le Brument, 1872—1873. — (Libraire de la Société de l'histoire de Normandie).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]