Роберт Уолпал

Роберт Уолпал
англ.: Robert Walpole
канцлер казначэйства[d] 4 (15) красавіка 1721 — 12 (23) лютага 1742
Папярэднік	John Pratt[d]
Пераемнік	Samuel Sandys, 1st Baron Sandys[d]
1-ы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі 4 (15) красавіка 1721 — 11 лютага 1742
Пераемнік	Спенсэр Комптан
лідар Палаты абшчын Вялікабрытаніі[d] 4 красавіка 1721 — 6 лютага 1742
Пераемнік	Samuel Sandys, 1st Baron Sandys[d]
Нараджэнне	26 жніўня (5 верасня) 1676 Хоўтан[d], Кінгс-Лін-энд-Уэст-Норфалк[d], Норфалк, Англія
Смерць	18 (29) сакавіка 1745 (68 гадоў) Сент-Джэймс[d], Вэстмінстэр, Каралеўства Вялікабрытанія
Месца пахавання	Хоўтан[d]
Бацька	Роберт Уолпал-старэйшы[d]
Маці	Мэры Барвэл[d]
Жонка	Maria, Lady Walpole[d] і Catherine, Lady Walpole[d]
Дзеці	Хорас Уолпал, Robert Walpole, 2nd Earl of Orford[d], Edward Walpole[d], Katherine Walpole[d], Lady Mary Walpole[d] і Lady Maria Walpole[d]
Веравызнанне	Царква Англіі
Партыя	Вігі
Член у	Тайны савет Вялікабрытаніі[d]
Адукацыя	Каралеўскі каледж, Кембрыдж[d] Ітанскі каледж
Дзейнасць	палітык, калекцыянер мастацтва
Аўтограф
Узнагароды
Роберт Уолпал на Вікісховішчы

Роберт Уолпал (англ.: Robert Walpole; 26 жніўня 1676 — 18 сакавіка 1745) — брытанскі дзяржаўны дзеяч, найбольш магутная фігура ў брытанскім палітычным жыцці 1720-х і 1730-х гадоў. Першыя каралі Гановерскага дома знайшлі ў асобе Уолпала верную апору. Ён пазбягаў уцягвання Вялікабрытаніі ў еўрапейскія войны і бярог ваенныя і эканамічныя сілы для адбіцця магчымых якабісцкіх уварванняў.

У 1721 годзе ён стаў першым лордам казначэйства, а з 1730 года, пасля сыходу ў адстаўку лорда Таўнсэнда, заставаўся кіраўніком урада да 1742 года. Ён узначальваў урад даўжэй, чым хто-небудзь у гісторыі Вялікабрытаніі, і лічыцца першым брытанскім прэм’ер-міністрам. Гэты тэрмін тады яшчэ не выкарыстоўваўся.