Рольф Цынкернагель

Рольф Марцін Цынкернагель
ням.: Rolf Martin Zinkernagel
Дата нараджэння	6 студзеня 1944(1944-01-06) (79 гадоў) ці 1944
Месца нараджэння	Рыэн[d], кантон Базель-Штат, Швейцарыя
Грамадзянства	Швейцарыя
Род дзейнасці	імунолаг, выкладчык універсітэта, урач, прафесар
Навуковая сфера	імуналогія
Месца працы	Цюрыхскі ўніверсітэт
Альма-матар	Аўстралійскі нацыянальны ўніверсітэт[d] Базельскі ўніверсітэт
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна[d] Нацыянальная акадэмія навук ЗША Берлін-Брандэнбургская акадэмія навук[d] Цафінгія[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Еўрапейская арганізацыя малекулярнай біялогіі[d] Акадэмія навук Аўстраліі[d] Еўрапейская акадэмія[d]
Узнагароды	прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1995) William B. Coley Award[d] (1987) прэмія Пауля Эрліха і Людвіга Дармштэтэра[d] (1983) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1986) Otto Naegeli Prize[d] (1988) Ernst-Jung-Preis für Medizin[d] (1982) Cloëtta Prize[d] (1981) член-карэспандэнт Акадэміі навук Аўстраліі[d] (1996) ганаровы доктар Універсітэта Буэнас-Айрэса[d] Honorary doctor of the University of Liège[d] замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (14 мая 1998) Louis-Jeantet Prize for Medicine[d] (1988)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рольф Марцін Цынкерна́гель (ням.: Rolf Martin Zinkernagel, нар. 6 студзеня 1944, г. Рыэн, кантон Базель-Штат, Швейцарыя) — швейцарскі вучоны ў галіне імуналогіі, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1996 годзе разам з П. Догерці «за адкрыцці ў галіне імуннай сістэмы чалавека, у прыватнасці яе здольнасці выяўляць клеткі, заражаныя вірусам».

Біяграфія

Скончыў Базельскі ўніверсітэт у 1968 годзе, дзе і працаваў. З 1971 года ў Лазанскім універсітэце. З 1973 года ў Аўстралійскім універсітэце (Канбера). З 1975 года ў клініцы медыцынскіх даследаванняў г. Ла-Джола (ЗША). З 1979 года ў Цюрыхскім універсітэце, з 1992 па люты 2008 год дырэктар Інстытута эксперыментальнай імуналогіі ў Цюрыху.

Аўтар навуковых прац па механізмах імуналагічнай талерантнасці, памяці, распазнавання клеткамі імуннай сістэмы мікробаў і малекул уласнага арганізма. Вызначыў ролю лімфацытаў (кілераў) у абароне ад вірусаў, антыцел у клетачным імунным адказе пры аўтаімунных рэакцыях у запаленчых працэсах.

Замежны член Нацыянальнай АН ЗША (1996), Аўстралійскай АН (1996), Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1998), Лонданскага каралеўскага таварыства (1998).

Член Германскай акадэміі прыродазнаўцаў «Леапальдзіна» (1994).

Узнагароды

• 1999 — Ордэн Аўстраліі
• 1996 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне
• 1995 — Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні
• 1987 — Прэмія Уільяма Колі (англ.: William B. Coley Award)
• 1986 — Міжнародная прэмія Гайрднера

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8 (т. 17)

Спасылкі

• Аўтабіяграфія Рольфа Цынкернагеля на Нобелеўскім сайце (англ.)