Перайсці да зместу

Рудаміна (Віленскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Рудаміна
літ.: Rudamina
Касцёл
Касцёл
54°35′40″ пн. ш. 25°21′00″ у. д.HGЯO
Краіна  Літва
Павет Віленскі
Раён Віленскі
Сянюнія Рудамінская
Гісторыя і геаграфія
Першая згадка 1377
Вышыня цэнтра 170 ± 1 м
Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3
Насельніцтва
Насельніцтва
  • 3 713 чал. (2021)
Лічбавыя ідэнтыфікатары
Паштовы індэкс LT-13031
Паказаць/схаваць карты
Рудаміна (Літва)
Рудаміна
Рудаміна

Рудамі́на, часам Рудаміна́[1] (літ.: Rudamina) — вёска ў Віленскім раёне Віленскага павета Літвы. Цэнтр Рудамінскай сянюніі. Размешчана на рацэ Рудамінка, за 12 км на поўдзень ад Вільні.

Вялікае Княства Літоўскае

[правіць | правіць зыходнік]

Першы пісьмовы ўпамін пра Рудаміну датуецца 1377 годам. У 1385 годзе вёска ўвайшла ў склад Віленскага павета Віленскага ваяводства.

Пад уладай Расійскай імперыі

[правіць | правіць зыходнік]
Царква-мураўёўка, каля 1900 г.

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Рудаміна апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Віленскім павеце Віленскай губерні.

У XIX стагоддзі ўладанне Тышкевічаў, адносілася да маёнтка Немеж[2].

На 1866 год у Рудаміне было 16 будынкаў. У 1877 годзе тут збудавалі царкву-мураўёўку.

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай Рудаміна абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У пачатку 1919 года тэрыторыя занята Чырвонай Арміяй[3]. З 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР, у канцы сакавіка занята польскімі войскамі.

У 1920 годзе Рудаміна апынулася ў Сярэдняй Літве, з 1922 года ў складзе Польшчы. У беларускай гістарыяграфіі землі вядомыя як Заходняя Беларусь.

У другой палове верасня 1939 года Рудаміна занята Чырвонай Арміяй, 10 кастрычніка 1939 года паводле дагавора з СССР тэрыторыя Віленскай вобласці перададзена Літве. З 1940 года ў Літоўскай ССР.

У Другую сусветную вайну з чэрвеня 1941 года да ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.

  • XIX стагоддзе: 1866 год — 281 чал., з іх 235 каталікоў, 26 праваслаўных і 20 іўдзеяў; 1881 год — 201 чал.[4]
  • XXI стагоддзе: 2011 год — 3921 чал.
  • Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі (1909)
  • Могілкі: каталіцкі, старыя праваслаўныя
  • Царква Святога Мікалая (XVIII ст.), помнік драўлянага дойлідства
  • Спаса-Праабражэнская царква (1877; мураўёўка)

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]