Рыгор Грынькавіч Валовіч
| Рыгор Валовіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Герб «Багорыя» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | пасада створана | ||||||
| Пераемнік | Аляксандр Палубінскі | ||||||
|
|
|||||||
| Смерць | не раней за 1 красавіка 1586 і не пазней за 8 красавіка 1586 | ||||||
| Род | Валовічы | ||||||
| Бацька | Грынька Ходкавіч Валовіч[1] | ||||||
| Маці | Надзея з Храптовічаў[d][1] | ||||||
| Жонка | Алена Грынькаўна Крывец[d][2][3], Соф’я з Сапегаў[d][2][4][…], Соф’я са Скопаў[d][5] і Магдалена з Сангушкаў[d][2][6][…] | ||||||
| Дзеці | Фядора з Валовічаў[d][2], Міхаіл Валовіч[2][3], Раіна з Валовічаў[d][2][7], Дарота з Валовічаў[d][2] і Соф’я з Валовічаў[d][2] | ||||||
| Веравызнанне | праваслаўе[5] | ||||||
Рыгор Валовіч (? — пачатак 1586) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Маршалак гаспадарскі (1558—1565), староста слонімскі (1560—1584) і кашталян новагародскі (з 1566).
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]Паходзіў з роду Валовічаў, сын Грынькі Ходкавіча, заснавальніка роду, брат Багдана, Івана, Міхаіла, Лукі, Марка і Паўла.
Адна з яго дачок, Фядора, была замужам за Юрыем Тышкевічам, а потым за Крыштафам Зяновічам. Другая, Рэгіна, спачатку выйшла за Марціна Хршчановіча, а потым за Паўла Паца.
Зноскі
- ↑ а б Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — Мн.: 2014. — С. 32. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
- ↑ а б в г д е ё ж Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — Мн.: 2014. — С. 43. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
- ↑ а б Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VI, Ziemia nowogródzka i województwo nowogródzkie XV–XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2024. — С. 296. — 524 с. — ISBN 978-83-66911-67-3
- ↑ Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 50. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ↑ а б Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VI, Ziemia nowogródzka i województwo nowogródzkie XV–XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2024. — С. 111. — 524 с. — ISBN 978-83-66911-67-3
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 451.
- ↑ Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 38. — 377 с.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Грыцкевіч А. Валовічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 383. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
Генеалогія і некрапалістыка |
|---|
