Рыгор Кірылавіч Дзенісенка

Рыгор Кірылавіч Дзенісенка
Дата нараджэння	10 мая 1921(1921-05-10)
Месца нараджэння	Babenkove[d], Ізюмская воласць[d], Ізюмскі павет[d], Харкаўская губерня, УССР
Дата смерці	20 сакавіка 2011(2011-03-20) (89 гадоў)
Месца смерці	Гомель, Гомельская вобласць, Беларусь
Месца пахавання	Рандоўскія могілкі[d]
Грамадзянства	УССР  СССР  Беларусь
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	авіяцыя
Гады службы	1940—1957
Званне	Палкоўнік
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	Ордэн Славы Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені Дзяржаўныя ўзнагароды Украіны і Беларусі Ордэн «За заслугі» ІІІ ступені Ордэн «За службу Радзіме» III ступені
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рыгор Кірылавіч Дзенісенка (1921—2011) — палкоўнік Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1946).

Біяграфія

Рыгор Дзенісенка нарадзіўся 10 мая 1921 года ў вёсцы Бабенкова (цяпер — Ізюмскі раён Харкаўскай вобласці Украіны) у сялянскай сям’і. У дзяцінстве пераехаў у сяло Хрэстышча Славянскага раёна Данецкай вобласці. Скончыў сярэднюю школу і Славянскі аэраклуб. У 1940 годзе Дзенісенка быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З кастрычніка 1943 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны.

Да верасня 1944 года лейтэнант Рыгор Дзенісенка быў штурманам эскадрыллі 235-га штурмавога авіяпалка 264-й штурмавой авіядывізіі 5-га штурмавога авіяцыйнага корпуса 5-й паветранай арміі 2-га Украінскага фронту. Да таго часу ён здзейсніў 118 баявых вылетаў, знішчыўшы ў паветраных баях і на зямлі 8 варожых самалётаў, а таксама ў ходзе штурмовак знішчыўшы некалькі дзясяткаў танкаў і больш за сто аўтамашын праціўніка.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 мая 1946 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» лейтэнант Рыгор Дзенісенка быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 9045.

Пасля заканчэння вайны Дзенісенка працягнуў службу ў Савецкай Арміі. У 1953 годзе ён скончыў курсы ўдасканалення афіцэрскага складу. У 1957 годзе ў званні палкоўніка быў звольнены ў запас. Жыў у Гомелі, працаваў старшым інжынерам на заводзе «Электраапаратура».

Памёр 20 сакавіка 2011 года, пахаваны на Рандоўскіх могілках Гомеля.

Ганаровы грамадзянін Гомельскай вобласці. Быў таксама узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнам Аляксандра Неўскага, трыма ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, ордэнамі Чырвонай Зоркі, Славы 3-й ступені, беларускім ордэнам «За службу Радзіме» 3-й ступені, украінскім ордэнам «За заслугі» 3-й ступені, а таксама шэрагам медалёў. Яго імем названа адна з вуліц Гомеля.

Літаратура

• Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
• Кавалеры Золотой Звезды. — Данецк: Донбас, 1976.