Рытм (музыка)

Рытм у музыцы – арганізаванасць музычных гукаў у іх часавай паслядоўнасці; адзін з галоўных выразных і формаўтваральных сродкаў музыкі.

У аснове рытму – суразмернасць часавых рытмічных доляў (рытмічныя адзінкі – цэлая, палавіна, чвэрць, восьмая і інш.).

Нормай адліку рытмічнага руху, сродкам яго ўпарадкавання служыць метр (адзінства рытму і метра адлюстравана ў тэорыі музыкі паняццем метрарытму). У адпаведнасці з ім гукі звычайна аб'ядноўваюцца ў рытмічныя групы. Магчыма несупадзенне метрычных і рытмічных акцэнтаў (сінкопа).

Выразнасць рытмічнага элементу раскрываецца ва ўзаемадзеянні з іншымі элементамі, найперш ладам, тэмпам. Часам рытм выступае і адасоблена ад іх (розныя сігналы на ўдарных інструментах).

Літаратура

• Дубкова, Т. А. Рытм у музыцы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 521. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).