Рэальнае вучылішча
Рэа́льныя вучы́лішчы[1] — няпоўныя сярэднія і сярэднія навучальныя ўстановы ў Германіі, Расійскай імперыі і шэрагу іншых краін[2].
Упершыню з’явіліся ў Германіі ў сярэдзіне XVIII стагоддзя[2]. У Расійскай імперыі рэальныя вучылішчы існавалі ў 1872—1917 гадах (у 1913 годзе налічвалася 276 вучылішчаў, у якіх навучаліся каля 13 тыс. навучэнцаў[2]). На тэрыторыі сучаснай Беларусі першае рэальнае вучылішча створана ў 1872 годзе ў Пінску[3].
.jpg)
Утвараліся рэальныя вучылішчы на базе рэальных гімназій і прызначаліся пераважна для выхадцаў з гандлёва-прамысловага саслоўя. Тэрмін навучання складаў 6—7 гадоў. Асноўнымі прадметамі навучання былі матэматыка, фізіка, прыродазнаўства, чарчэнне, рысаванне, замежныя мовы. У 5-м і 6-м класах выкладаліся прыкладныя навукі прафесійнага кірунку. У 1888 годзе рэальныя вучылішчы пераўтвораны ў агульнаадукацыйныя навучальныя ўстановы, якія давалі выпускнікам права паступаць на вучобу ў тэхнічныя і сельскагаспадарчыя вышэйшыя навучальныя ўстановы, а з пачатку XX стагоддзя — на фізіка-матэматычныя і медыцынскія факультэты ўніверсітэтаў. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 года рэальныя вучылішчы, як тып навучальных устаноў, былі ліквідаваны.
Рэальныя вучылішчы ў значна пераўтвораным стане працягваюць існаваць у сістэмах адукацыі шэрагу краін[2].
Зноскі
- ↑ Беларусь 1995.
- ↑ а б в г ВСЭ 1969—1978.
- ↑ 150 лет назад в Беларуси открыли первое реальное училище(недаступная спасылка) (руск.) // Тэлеканал СТБ
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Еўдакімава А. Л. Рэа́льныя вучы́лішчы // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 633—634. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
- Реальное училище // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
