Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр

Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	30 снежня 1874 (11 студзеня 1875)[…]
Месца нараджэння	Кіеў, Кіеўская губерня, Расійская імперыя[…]
Дата смерці	23 чэрвеня 1956(1956-06-23) (81 год)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Краіна	Расійская імперыя  СССР
Альма-матар	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага (1900)
Месца працы	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага Нацыянальная музычная акадэмія Украіны імя Пятра Чайкоўскага
Музычная дзейнасць
Педагог	Сяргей Іванавіч Танееў, Міхаіл Міхайлавіч Іпалітаў-Іванаў[d], Otakar Ševčík[d], Anton Arensky[d], Georgi Conus[d] і Jan Hřímalý[d]
Прафесіі	кампазітар, дырыжор, харэограф, музыказнавец, музычны педагог, выкладчык універсітэта, кінакампазітар, піяніст
Інструменты	скрыпка і фартэпіяна
Жанры	опера, сімфонія, класічная музыка, фолк-музыка і балет
Выхаванцы	Сяргей Сяргеевіч Пракоф'еў, Мікалай Якаўлевіч Мяскоўскі, Арам Ільіч Хачатуран, Леў Канстанцінавіч Кніпер, Boris Aleksandrovich Diev[d], Aleksandr Davidenko[d], Alexander Mosolov[d], Mitya Stillman[d], Nikolai Rakov[d], Borys Liatoshynsky[d] і Boris Alexandrovich Alexandrov[d]
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз кампазітараў СССР[d]
Прэміі
Узнагароды
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр (імя пры нараджэнні — Рэйнгольд Эрнест Гліэр; 1875, Кіеў — 23 чэрвеня 1956) — рускі кампазітар, дырыжор, педагог, музычна-грамадскі дзеяч. Народны артыст СССР (1938). Лаўрэат трох Сталінскіх прэмій I ступені (1946, 1948, 1950). Кавалер трох ордэнаў Леніна (1945, 1950, 1955). Старшыня Усерасійскага таварыства драматургаў і кампазітараў (1924—1930). Аўтар музыкі гімна горада Санкт-Пецярбурга.

Біяграфія

У 1900 годзе скончыў Маскоўскую кансерваторыю.

З 1913 года прафесар (з 1914 года дырэктар) Кіеўскай, з 1920 года Маскоўскай кансерваторый.

Творчасць

У сваёй творчасці прадаўжаў традыцыі рускай музычнай класікі (лініі эпічнага сімфанізму).

Аўтар 5 опер, якія мелі вялікае значэнне для развіцця музычнай культуры Азербайджана і Узбекістана, у т.л. «Шахсенем» (1927); «Лейлі і Меджнун» (1940) і «Гюльсара» (1949), абедзве з Т. Садыкавым.

З сямі яго балетаў асабліва значныя

• «Чырвоны мак», пастаўлены ў 1927 годзе, пазней «Чырвоная кветка». Быў пастаўлены ў Дзяржаўным тэатры оперы і балета Беларусі ў 1933 і 1950 гадах;
• «Медны коннік» (1949, Дзяржаўная прэмія СССР 1950);
• «Тарас Бульба» (1952);
• «Дачка Кастыліі» (1955).

Аўтар праграмных сімфанічных твораў, у т.л. 3-я сімфонія «Ілья Мурамец» (1911), сімфанічная карціна «Запарожцы» (1921), паэма «Запавет» (1929), канцэртаў, у т.л. для арфы (1938) і каларатурнага сапрана (1943, Дзяржаўная прэмія СССР 1946) з аркестрам, інструментальных ансамбляў (за 4-ы квартэт Дзяржаўная прэмія СССР 1948), п’еса для фартэпіяна, скрыпкі, віяланчэлі з фартэпіянам, рамансаў і песень, музыкі для драматычных спектакляў.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).