Рэспубліканская фашысцкая партыя

Рэспубліканская фашысцкая партыя
італ.: Partito Fascista Repubblicano
Лідар	Алесандра Паваліні
Дата заснавання	13 верасня 1943 года
Дата роспуску	28 красавіка 1945 года
Штаб-кватэра	Мілан
Краіна	Італьянская сацыяльная рэспубліка
Ідэалогія	італьянскі фашызм клерыкальны фашызм нацыянал-сіндыкалізм рэспубліканізм нацыянал-сацыялізм (часткова)
Саюзнікі і блокі	НСДАП

Рэспубліканская фашысцкая партыя (італ.: Partito Fascista Repubblicano, PFR) — італьянская фашысцкая палітычная партыя, заснаваная ў верасні 1943 года ў якасці пераемніка Нацыянальнай фашысцкай партыі (НФП). У 1943-1945 гадах з’яўлялася кіруючай і адзінай законнай партыяй Італьянскай сацыяльнай рэспублікі (дзяржавы, утворанай на акупаванай нацысцкай Германіяй тэрыторыі паўночнай і часткова цэнтральнай Італіі). Мела ўласнае ваенізаванае крыло, вядомае пад назвай «Чорныя брыгады». Партыя спыніла сваё існаванне з падзеннем рэжыму Італьянскай сацыяльнай рэспублікі ў красавіку 1945 года.

З’езд партыі

Адзіны з’езд партыі прайшоў 14-15 лістапада 1943 года ў Вероне. Генеральным сакратаром партыі стаў Алесандра Паваліні. Асноўным праграмным дакументам партыі быў Веронскі маніфест, які замацаваў пераход ад манархіі, якая «здрадзіла фашызму», да рэспублікі, да вытокаў фашызму 1910—1920-х гадоў, яго левай, дакампроміснай (з манархіяй і буржуазіяй) формы. Разам з тым захоўвалася добразычлівае стаўленне да Рымска-каталіцкай царквы, не характэрнае для ранняга фашызму.

Члены

• 900 000 (1943)
• 1 000 000 (1944)
• 850 000 (1945)

Літаратура

• Несцераў А.Г. Итальянская Социальная Республика: документы эпохи. — Екатеринбург: Издательство Уральского университета, 2002.