Салтава-маяцкая культура
Выгляд
Салтава-маяцкая культура | ||||
---|---|---|---|---|
Месца крэпасці Саркел. Фота раскопак пад кіраўніцтвам М. І. Артамонава у 1951 годзе | ||||
У складзе | Хазарскі каганат | |||
Геаграфічны рэгіён | Падонне | |||
Лакалізацыя | стэп і лесастэп Дона і Северскага Данца | |||
Датаванне | VIII — X стст. | |||
Носьбіты |
аланы (лесастэпавы варыянт), балгары (стэпавы варыянт), невялікая доля славян і хазар |
|||
Тып гаспадаркі | земляробства, паўкачавая і качавая жывёлагадоўля | |||
Даследчыкі |
Плятнёва С. А. Артамонаў М. І. |
|||
Пераемнасць | ||||
|
||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Салтава-маяцкая культура – археалагічная культура паўкачавых народаў, што жылі ў VIII – IX стст. У басейне р.Дон і Прыазоўі. Назва ад Салтаўскага могільніка каля с. Верхняе Салтава (Харкаўская вобласць, Украіна) і Маяцкага гарадзішча каля ўпадзення р.Ціхая Сасна ў р.Дон (Варонежская вобласць, Расія). Вядома больш за 200 помнікаў культуры: рэшткі качэўяў, пасёлкаў, замкаў, гарадоў (Саркел, Таматарха, Фанагорыя), могільнікаў. Мае 2 варыянты: лесастэпавы – аланскі і стэпавы – балгарскі. Для 1-га характэрны земляробчыя тыпы паселішчаў і катакомбавы абрад пахавання; для 2-га – качэўі і ямныя пахаванні.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Артамонов, М.И. История хазар. – Л., 1962.
- Мерперт, Н.Я. К вопросу о древнейших болгарских племенах. – Казань, 1957.
- Плетнева, С.А. От кочевий к городам. – М., 1967. – (Материалы и исследования по археологии СССР, № 142).
- Труды Волго-Донской археологической экспедиции. Т. 1 – 3. – М. – Л., 1958 – 1963. – (Материалы и исследования по археологии СССР, № 62, 75, 109).
- Коловрат Ю. А. Вооружение войск Хазарского каганата на северо-западной окраине (По материалам раскопок на Змиевщине) / Ю. А. Коловрат // История Змиевского края. – Змиев. – 27.10.2008.