Самуэль Уілкс

Самуэль Уілкс
англ.: Samuel Wilks
Род дзейнасці	урач, біёграф
Дата нараджэння	2 чэрвеня 1824(1824-06-02)
Месца нараджэння	Камберуэл[d], бора Ламбет, графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Дата смерці	8 лістапада 1911(1911-11-08) (87 гадоў)
Месца смерці	Хампстэд, бора Кэмдэн, графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Грамадзянства	Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Альма-матар	Guy's Hospital[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Каралеўская калегія ўрачоў[d]
Узнагароды і прэміі	член Лонданскага каралеўскага таварыства FRCP[d] Harveian Oration[d] (1879) Moxon Medal[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Самуэль Уілкс (2 чэрвеня 1824, Лондан — 8 лістапада 1911) — брытанскі ўрач і біёграф. Член многіх таварыстваў, за асабістыя дасягненні атрымаў тытул баранета.

Адкрыў язвавы каліт у 1859 годзе, апісаў вузлавы дэфект валасоў Trichorrhexis nodosa.

У 1857 годзе па дадзеных ускрыцця апісаў остэахандрапластычную трахеабронхапатыю.

У 1868 годзе апублікаваў ментальныя сімптомы алкагольнай параплегіі, пазней названай сіндромам Корсакава.

Апісаў першы выпадак міястэніі ў 1877 годзе.

Пераадкрыў і пацвердзіў існаванне лімфомы Ходжкіна, аднак прызнаў прыярытэт апошняга і ўвёў ва ўжытак назву захворвання ў яго гонар.

Быў адным з «трох вялікіх» урачоў, якія адначасова працавалі ў Шпіталі Гая (Guy’s Hospital). Пацярпеў ад удару, які прывёў да паралічу. Памёр у сваім доме ва ўзросце 87 гадоў.