Сан-Закарыа

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Царква
Царква Сан-Закарыа
італ.: San Zaccaria
45°26′05,33″ пн. ш. 12°20′37,23″ у. д.HGЯO
Краіна  Італія
Горад Венецыя
Канфесія Рымска-каталіцкі Касцёл
Епархія Патрыярхат Венецыі[d]
Архітэктурны стыль готыка, рэнесанс
Архітэктар Антоніа Гамбела
Маўра Кадучы
Дата заснавання IX стагоддзе і XV стагоддзе
Будаўніцтва IX стагоддзе1515
Матэрыял цэгла
Праблемы з <mapframe>:
  • Атрыбут «latitude» мае няслушнае значэнне
  • Атрыбут «longitude» мае няслушнае значэнне
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Царква Сан-Закарыа (італ.: San Zaccaria) — царква ў Венецыі, у раёне Кастэла.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Царква была пабудавана ў IX стагоддзі для захоўвання мошчаў Св.Захарыя (бацькі Яна Хрысціцеля), перададзеных у дарунак гораду Венецыі візантыйскім імператарам Львом V. Пасля наймацнейшага пажару 1105 года была збудавана нанова і перабудавана паміж 1458 і 1515 гадамі.

Краявід Венецыі з Сан-Закарыа

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Фасад царквы ўяўляе сабою адзін з найбольш выдатных узораў венецыянскай архітэктуры Ранняга Адраджэння. Будаўніцтва царквы пачалося ў гатычным стылі пад кіраўніцтвам Антоніа Гамбела. А з другога паверху і вышэй было збудавана па праекце Маўра Кадучы. Планіроўка інтэр'ера галоўным чынам гатычная, але з рэнесансным дэкорам.

Джавані Беліні, Мадонна з немаўлём і святымі

Над другім алтаром з левага боку размяшчаецца галоўны шэдэўр царквы - карціна Джавані Беліні «Мадонна з немаўлём і святымі». Напалеон быў зачараваны гэтай карцінай, і ў 1797 годзе павёз яе з сабой у Парыж, дзе яна захоўвалася 20 гадоў.

У Сярэднявеччы, кожны год на Вялікдзень гэту царкву наведваў дож для вячэрняй малітвы.

Крыпта
Царква Сан-Закарыа на карціне Франчэска Гвардзі

У царквы ёсць дзве капліцы — Сан-Тарасіа і капліца Св. Афанасія. У першай знаходзіцца алтар старой царквы, у паўзатопленай крыпце захоўваюцца рэшткі васьмі дожаў, якія кіравалі з 836 па 1172 гады. Капліца Святога Афанасія першапачаткова была цэнтральнай часткай царквы, у 1595 годзе яна была ператворана ў капліцу.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Herbert Dellwing: Die Kirchen San Zaccaria in Venedig. Eine ikonologische Studie. In: Zeitschrift für Kunstgeschichte, 37. Bd., H. 3/4 (1974), S. 224-234
  • Andrea Rosemann: Die Kirche San Zaccaria in Venedig. Dissertation, TU Berlin 1992 (Volltext)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]