Сацьяваці
Сацьяваці | |
---|---|
सत्यवती | |
![]() Шантану і Сацьяваці | |
Міфалогія | індыйская |
Пол | жаночы |
Муж | Шантану |
Дзеці | Вічытравір'я[1], Чытрангада[1] і Vyasa[d][1] |
![]() |
Сацьяваці (санскр.: सत्यवती) — царыца Куру, другая жонка цара Шантану.
Жыццёпіс
[правіць | правіць зыходнік]Сацьяваці была прыёмнай дачкой рыбака Дасараджа. Яе звалі Мацьягандха («пахне рыбай»). Юнай яна сустрэла мудраца Парашару і нарадзіла ад яго сына Вясу. Парашар пазбавіў яе рыбнага паху і захаваў яе нявіннасць. Вяса нарадзіўся на востраве пасярод ракі Ямуна.
Цар Шантану, прыцягнуты водарам, сустрэў і закахаўся ў Сацьяваці. Яе прыёмны бацька Дасараджа пагадзіўся выдаць яе замуж за Шантану пры ўмове, што сын Сацьяваці атрымае трон. Бхішма, сын Шантану ад Гангі, адмовіўся ад прэтэнзій на трон на карысць дзяцей Сацьяваці і даў зарок пажыццёвага бясшлюбнасці.
У Шантану і Сацьяваці было двое сыноў: Чытрангада і Вічытравір’я. Пасля смерці Шантану Сацьяваці кіравала каралеўствам з дапамогай Бхішмы. Чытрангада загінуў у бітве, а Вічытравір’я памёр бяздзетным. В’яса, першынец Сацьяваці, зачыніў дзяцей у жонак Вічытравір’і — Амбікі і Амбалікі. Праз гады, калі пачалася варожасць паміж Пандавамі і Кауравамі, В’яса папярэдзіў каралеву пра крывавыя ўсобіцы. Сацьяваці з нявесткамі пайшла ў лес, дзе ўсе трое скончылі сваё зямное жыццё.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Encyclopedia of Ancient Deities — 1 — Jefferson: McFarland & Company, 2000. — P. 415. — 597 p. — ISBN 0-7864-0317-9