Святлана Міхайлаўна Калінкіна

Святлана Міхайлаўна Калінкіна
Святлана Міхайлаўна Калінкіна
Род дзейнасці	журналістка
Дата нараджэння	12 верасня 1970 (53 гады)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь;
Месца працы	Беларускае тэлеграфнае агенцтва; Белорусская деловая газета; Народная Воля; Белсат;
Альма-матар	факультэт журналістыкі БДУ;
Член у	Беларуская асацыяцыя журналістаў; Каардынацыйная Рада па арганізацыі працэсу пераадолення крызісу;
Узнагароды і прэміі	міжнародная прэмія Камітэта абароны журналістаў за свабоду прэсы[d] (2004)

Святлана Міхайлаўна Калінкіна (нар. 12 верасня 1970, Мінск) — беларуская журналістка, намесніца старшыні Беларускай асацыяцыі журналістаў.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыла Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «Журналістыка».

З 1992 года працавала карэспандэнтам, а пасля — палітычным аглядальнікам у Беларускім тэлеграфным агенцтве. Пасля перамогі Аляксандра Лукашэнкі на прэзідэнцкіх выбарах перайшла на працу ў недзяржаўны выдавецкі холдынг «Белорусская деловая газета» на пасаду першага намесніка галоўнага рэдактара штотыднёвіка «Имя». З 1996 года — першы намеснік галоўнага рэдактара «Беларускай дзелавой газеты». У 1996 годзе паводле вынікаў апытання, праведзенага прадстаўніцтвам ААН у Рэспубліцы Беларусь, была названа найлепшым эканамічным аглядальнікам краіны.

З 2002 года — галоўны рэдактар «Беларускай дзелавой газеты», галоўны рэдактар дадатку «БДГ. Для службовага карыстання». З 2003 года — шэф-рэдактар газеты «Народная Воля». Разам з Паўлам Шараметам напісала кнігу «Выпадковы прэзідэнт»^[1] (2003). У 2004 годзе стала лаўрэаткай Міжнароднай прэміі за свабоду прэсы (англ.) (бел. ад Камітэта абароны журналістаў.

У 2015 годзе газета «Народная Воля» атрымала парярэджанне ад Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь за калонку Святланы Калінкінай «На ланцуг», якая з’явілася ў выданні ў кастрычніку таго года. У матэрыяле журналістка папярэджвала пра фактычную немагчымасць выхаду Беларусі з Еўразійскага эканамічнага саюза ў выпадку, калі будзе падпісана дамова аб ратыфікацыі ЕАЭС^[2].

З 2016 года працуе на незалежным тэлеканале Белсат^[3], вядоўца праграмы «Размова дня».

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Прэмія «Маладая прэса Усходняй Еўропы» фонду газеты «Die Zeit»^[4].

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

↑ «Случайный президент» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2020. Праверана 27 красавіка 2019.
↑ Турагентства Минска. Агентство путешествий - Новы час (нявызн.). novychas.by. Праверана 25 кастрычніка 2023.
↑ Святлана Калінкіна звольнілася з “Народнай волі” | baj.media (бел.)(недаступная спасылка). baj.by. Архівавана з першакрыніцы 22 ліпеня 2021. Праверана 25 кастрычніка 2023.
↑ Свабода, Радыё. БЕЛАРУСКІЯ ЖУРНАЛІСТЫ АТРЫМАЛІ ПРЭМІЮ “МАЛАДАЯ ПРЭСА ЎСХОДНЯЙ ЭЎРОПЫ” (бел.). Радыё Свабода (16 студзеня 2013). Праверана 25 кастрычніка 2023.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Форум з Святланай Калінкінай на радыё «Свабода» Архівавана 12 верасня 2010.
Кто есть кто в Республике Беларусь Архівавана 7 снежня 2010.

[1] «Случайный президент» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2020. Праверана 27 красавіка 2019.

[2] Турагентства Минска. Агентство путешествий - Новы час (нявызн.). novychas.by. Праверана 25 кастрычніка 2023.

[3] Святлана Калінкіна звольнілася з “Народнай волі” | baj.media (бел.)(недаступная спасылка). baj.by. Архівавана з першакрыніцы 22 ліпеня 2021. Праверана 25 кастрычніка 2023.

[4] Свабода, Радыё. БЕЛАРУСКІЯ ЖУРНАЛІСТЫ АТРЫМАЛІ ПРЭМІЮ “МАЛАДАЯ ПРЭСА ЎСХОДНЯЙ ЭЎРОПЫ” (бел.). Радыё Свабода (16 студзеня 2013). Праверана 25 кастрычніка 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]