Святліца
Святлі́ца[1] — светлы чысты пакой, прызначаны звычайна для прыёму гасцей.
Святліцы здаўна вядомы ў Расіі, Польшчы і іншых краінах Еўропы. На Беларусі дакументальныя звесткі пра святліцы вядомы з XVI стагоддзя. Святліцы існавалі ў жылых дамах і замках, верхніх ярусах брам, лазнях, корчмах і аўстэрыях. Гэта былі вялікія жылыя пакоі з кафлянымі грубкамі і камінамі, часам афармляліся шпалерамі. У сялянскім жыллі святліцы вядомы з XIX стагоддзя.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Якімовіч Ю. А. Святліца // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 278. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).