Сен-Сір
| Сен-Сір | |
|---|---|
 | |
| Заснаваны | 1802[1] |
| Краіна | |
| Размяшчэнне | |
| Сайт | st-cyr.terre.defense.gouv.fr (фр.) |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
- Пра інстытут шляхетных дзяўчат гл. Інстытут Святога Людовіка
Агульнавайсковае ваеннае вучылішча Сен-Сір (École spéciale militaire de Saint-Cyr) — вышэйшая навучальная ўстанова, якая займаецца падрыхтоўкай афіцэрскіх кадраў для французскай арміі і жандармерыі. Шмат хто з абітурыентаў Сен-Сіра з’яўляюцца выпускнікамі Нацыянальнага ваеннага вучылішча ў Ла-Флешы. Дэвіз — «Яны вучацца пераадольваць» (фр.: Ils s'instruisent pour vaincre).
Вучылішча заснавана ў 1802 годзе Напалеонам Банапартам у Фантэнбло замест каралеўскай ваеннай школы, распушчанай падчас рэвалюцыі. Вучылішча атрымала сваю назву пасля пераводу ў 1806 годзе ў парыжскі прыгарад Сен-Сір-Леколь, дзе яму быў адведзены будынак пансіяната для дзяўчат з шляхетнага саслоўя, заснаванага ў 1686 годзе мадам дэ Ментэнон. Сярод выпускнікоў Сен-Сіра — 11 маршалаў Францыі, 6 членаў Французскай акадэміі і трое кіраўнікоў дзяржавы (Мак-Маган, Петэн, дэ Голь), а таксама святы Шарль Фуко, выкладчыкам працаваў П'ер Гіяцынт Азаіс.
Пасля паражэння Францыі ў Другой сусветнай вайне школа была эвакуіравана на поўдзень краіны, у Экс-ан-Праванс, а ў 1942 годзе спыніла дзейнасць. Яе ранейшыя будынкі ў Сен-Сіры былі разбураны бамбардзіроўкамі саюзнікаў. У 1945 годзе адноўлена па ініцыятыве дэ Голя ў гарадку Гер на ўскрайку Пемпонскага лесу, за 43 км на паўднёвы захад ад Рэна (Брэтань). Сенсірская акадэмія карыстаецца папулярнасцю сярод турыстаў, пры ёй дзейнічае музей.
Пры паступленні, як правіла, конкурс складае каля чатырох чалавек на месца. Штогод у школу прымаецца ад 170 да 200 чалавек. У 2001 годзе навучальную ўстанову скончылі 13 прадстаўнікоў дзяржаў, якія супрацоўнічаюць з Францыяй у ваеннай вобласці[2]. Жанчыны прымаюцца ў Сен-Сір з 1983 года, станам на 2012 год студэнткі складалі 16 % кантынгенту[3]
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ ROR Data — v1.19 — 2023. — doi:10.5281/ZENODO.7644942
- ↑ П. Колесов, А. Стрелецкий Сен-Сірская спецыяльная ваенная школа сухапутных войскаў Францыі Архівавана 22 сакавіка 2016. // Зарубежное военное обозрение. 2006, № 6, С. 26-32
- ↑ Odile Roynette, «La mixité : une révolution en danger?» Архівавана 11 красавіка 2021., L'Histoire № 455, январь 2019, p. 12-19.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сен-Сір- Афіцыйны сайт Сенсірскай ваеннай акадэміі Архівавана 16 мая 2016.
- Сен-Сирская военная школа // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
