Сергій (Ларын)
Сергій (Ларын) | |
|---|---|
|
|
|
| Дзейнасць | святар |
| Імя пры нараджэнні | Сяргей Іванавіч Ларын |
| Нараджэнне |
11 (24) сакавіка 1908 |
| Смерць |
12 верасня 1967 (59 гадоў) |
| Пахаванне | |
Епіскап Сергій (свецкае імя: Сяргей Іванавіч Ларын; 24 сакавіка 1908, Санкт-Пецярбург — 12 верасня 1967, Пушкіна, Маскоўская вобласць) — праваслаўны дзеяч, архіепіскап.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
З 1923 года па 1925 год служыў псаломшчыкам у петраградскіх абнаўленчых храмах. Рукапаложаны ў дыякана ў 1926 годзе. У 1930 годзе скончыў Ленінградскі абнаўленчы багаслоўскі інстытут. У тым жа годзе рукапаложаны ў сан іерэя (абнаўленчага). Пастрыжаны ў манаства ў 1933 годзе пасля разводу з жонкай, прыняты ў лік браціі Ціхвінскага абнаўленчага манастыра ў сане іераманаха.
Арыштаваны органамі АДПУ ў снежні 1933 года, асуджаны на 3 гады ППЛ умоўна. З 1934 года па 1935 год настаяцель Петрапаўлаўскай абнаўленчай царквы горада Волхаўстрой Ленінградскай вобласці, Панцеляймонаўскай царквы горада Ленінграда.
У 1935 годзе паўторна арыштаваны, асуджаны на 3 гады ППЛ. Датэрмінова вызвалены ў 1937 годзе. У 1938 годзе рукапаложаны ў сан архімандрыта. З 1937 года служыў у маскоўскіх абнаўленчых храмах. З 1941 года па 1943 год абнаўленчы епіскап Звянігарадскі, вікарый Маскоўскай епархіі. З мая па снежань 1943 года займаў Ташкенцкую абнаўленчую кафедру.
27 снежня 1943 года праз чын пакаяння прыняты ў РПЦ. У 1944 годзе рукапаложаны ў епіскапа Кіраваградскага, вікарыя Адэскай епархіі. Узнагароджаны медалём «За абарону Масквы». З 1947 года па 1949 год займаў Растоўскую кафедру, з 1949 года па 1950 год — Жытомірскую. З 1950 года па 1951 год епіскап Гродзенскі і Брэсцкі. З 1952 года па 1961 год займаў па чарзе Тульскую, Астраханскую, Омскую кафедры. У красавіку 1961 года рукапаложаны ў архіепіскапа. З 1962 года па 1964 год архіепіскап Берлінскі і Сярэднееўрапейскі, экзарх Сярэдняй Еўропы. У 1965 годзе часовы кіраўнік Валагодскай епархіі. Памёр 1967 годзе, пахаваны ў пасёлку Клязьма Маскоўскай вобласці[1].
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Новомученики, исповедники, за Христа пострадавшие в годы гонений на Русскую Православную Церковь в XX в. База дадзеных [Электронны рэсурс], на http://www.pstbi.ru