Сеульскі метрапалітэн
Сеульскі метрапалітэн (кар.: 수도권 전철; трансліт. су-до-куон чон-чхоль — «метрапалітэн сталічнага рэгіёну») — сетка метрапалітэну ў Сеуле, 3-ці метрапалітэн у свеце паводле гадавога пасажырапатоку. Метрапалітэн быў адкрыты 15 жніўня 1974 года. Чыгуначная сістэма складаецца з 23 ліній звычайнага метро, так званага «лёгкага метро», прыгараднай чыгункі і «піплмувера». Сістэма абслугоўвае большую частку сталічнай вобласці Сеула, уключаючы мегаполіс Інчхон і гарады-спадарожнікі ў правінцыі Кёнгі. Некаторыя лініі сетцы цягнуцца за межы сталічнага раёна Сеула да сельскіх раёнаў, напрыклад да поўначы правінцыі Чаннам і захаду правінцыі Канвон, якія ляжаць больш чым у 100 км ад сталіцы.
| Сеульскі метрапалітэн кар.: 수도권 전철, ханча 首都圈電鐵 | |
|---|---|
  | |
| Інфармацыя | |
| Краіна |
 Рэспубліка Карэя |
| Горад |
 Сеул |
| Дата адкрыцця | 15 жніўня 1974 |
| Даўжыня ліній | 1262,2 км (усе лініі) |
| Колькасць станцый | 724 |
| Колькасць ліній | 23 |
| Пасажырапаток за дзень | 5,3 млн (сакавік 2022)[1] |
| Пасажырапаток за год |
1,91 млрд (2017, Лініі 1-9, паводле Сеульскага метрапалітэна)[2] |
| Схема ліній | |
 |
|
Лініі і галіны[правіць | правіць зыходнік]
| Назва | Першая станцыя | Апошняя станцыя | Колькасць станцый | Даўжыня лініі | Год адкрыцця | Апошняе пашырэнне |
|---|---|---|---|---|---|---|
 Першая лінія
|
«Саёсан» | «Інчхон»/«Шынчхан»/«Кванмён»/
«Содантхан» |
98 | 200,6 км[4][5][Note 1] | 1974 | 2010 |
 Другая лінія
|
Кальцавая лінія | – | 51 | 60,2 км[5] | 1980 | 1996 |
 Трэцяя лінія
|
«Дэхва» | «Огым» | 44 | 57,4 км[4][5][Note 2] | 1985 | 2010 |
 Чацвёртая лінія
|
51 | 72,1 км[4][5][Note 3] | 1985 | 2022 | ||
 Пятая лінія
|
56 | 63,0 км[5] | 1995 | 2021 | ||
 Шостая лінія
|
39 | 36,4 км[5] | 2000 | 2019 | ||
 Сёмая лінія
|
53 | 60,1 км[5] | 1996 | 2021 | ||
 Восьмая лінія
|
18 | 17,7 км[5] | 1996 | 1999 | ||
 Дзявятая лінія
|
38 | 40,6 км | 2009 | 2018 | ||
 AREX
|
14 | 63,8 км | 2007 | 2018 | ||
 Кёнгі–Чунан
|
56 | 137,8 км[6] | 2005 | 2021 | ||
 Кёнчхун
|
24 | 81,3 км[4] | 2010 | 2016 | ||
 Суін–Бундан
|
63 | 104,6 км[7] | 1994 | 2020 | ||
 Лінія Ui
|
15 | 11,4 км[8] | 2017 | – | ||
 Шылім
|
11 | 7,8 км | 2022 | – | ||
 Шынбундан
|
16 | 33,4 км[9] | 2011 | 2022 | ||
 Першая Інчхонская лінія
|
30 | 30,3 км | 1999 | 2020 | ||
 Другая Інчхонская лінія
|
27 | 29,1 км | 2016 | – | ||
 EverLine
|
15 | 18,1 км[10] | 2013 | – | ||
 Лінія U
|
16 | 11,3 км[11] | 2012 | 2021 | ||
 Кёнкан
|
«Ёджу» | 11 | 54,8 км | 2016 | – | |
 Сахэ
|
«Воншы» | 12 | 23,4 км | 2018 | – | |
 Gimpo Goldline
|
«Янчон» | 10 | 23,7 км | 2019 | – |
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ 192,8 км лініі кіруецца Korail і 7,8 км Сеульскім метро.
- ↑ 19,2 км эксплуатуецца Korail, а 38,2 км — Сеульскім метрапалітэнам.
- ↑ 40,4 км абслугоўвае Korail, а 31,7 км — Сеульскі метрапалітэн.
Зноскі
- ↑ (Graphic News) Seoul's daily subway ridership hits pandemic-era high on eased restrictions (19 мая 2022).
- ↑ 자료실 : 알림마당>자료실>자료실.
- ↑ http://info.korail.com/mbs/www/subview.jsp?id=www_020203010000.
- ↑ а б в г Metro Lines & Trains in Operation. Korail. Праверана 25 July 2014.
- ↑ а б в г д е ё ж ko:지하철건설현황 (кар.)(недаступная спасылка). Seoul City Government. Архівавана з першакрыніцы 3 студзеня 2016. Праверана 22 February 2014.
- ↑ Southern portion of inter-Korean railway to reopen. Hankyoreh (25 снежня 2014). Праверана 25 August 2015.
- ↑ Final Bundang Line Extension Opens. Kojects (30 лістапада 2013). Праверана 26 August 2014.
- ↑ 우이신설도시철도에 오신결 환영합니다.. www.ui-line.com. Праверана 27 March 2018.
- ↑ 무인운전 시스템의 장점 (кар.). Shinbundang Line & NeoTrans. Праверана 25 July 2014.
- ↑ 노선안내 (кар.)(недаступная спасылка). Yongin Rapid Transit Corporation. Архівавана з першакрыніцы 10 жніўня 2014. Праверана 25 July 2014.
- ↑ 사업개요 (кар.)(недаступная спасылка). Uijeongbu LRT Corporation. Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2014. Праверана 25 July 2014.