Сехам Сергева
Сехам Сергева | |
---|---|
Род дзейнасці | пісьменніца, псіхолаг, палітык |
Дата нараджэння | каля 1963 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 17 ліпеня 2019 |
Грамадзянства | |
Альма-матар |
Сехам Сергева[1] (араб. سهام سرقيوة, нар. каля 1963) — лівійскі псіхолаг[2], якая ў 2014 годзе была выбрана дэпутатам Палаты прадстаўнікоў Лівіі. 17 ліпеня 2019 г. была выкрадзена прыхільнікамі фельдмаршала Халіфы Хафтара з Лівійскай нацыянальнай арміі.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Сергева — псіхолаг[2] са ступенню ў галіне клінічнай псіхалогіі[3], якую яна атрымала за абароненую ў 1998 годзе дысертацыю ў Каралеўскім каледжы Лондана. Да канца 2000-х гадоў жыла ў Лондане, працавала псіхолагам, а таксама займалася даследаваннямі ў лякарні імя Гая.
За некаторы час да пачатку Арабскай вясны вярнулася ў Лівію, прымала ўдзел у пратэстах супраць урада Кадафі.
У 2011 годзе Сергева расследавала выкарыстанне сексуальнага гвалту ў якасці зброі падчас грамадзянскай вайны ў Лівіі. Ёй удалося сабраць дакументальныя пацверджання 300 згвалтаванняў, а ўсяго, паводле ацэнак Сергевы, на той момант было згвалтавана каля 6 тысяч жанчын. Сергева заяўляла, што Муамар Кадафі асабіста згвалціў пяць жанчын, якія працавалі яго ўласнымі целаахоўнікамі, а затым падарыў іх высокапастаўленым чыноўнікам у якасці сексуальных цацак. Таксама Сергеве атрымалася ўсталяваць, што лаяльным Кадафі войскам раздавалі віягру і прэзерватывы, каб яны больш ахвотна займаліся сексуальным гвалтам у мяцежных рэгіёнах[2]. Падчас свайго расследавання Сергева наведвала лагера бежанцаў на мяжы з Тунісам і Егіптам, сярод бежанцаў яна распаўсюдзіла апытальнікі, і атрымала каля 50 тысяч адказаў[4]. Абсалютна ва ўсіх выпадках у якасці гвалтаўнікоў былі названы прыхільнікі Кадафі. У асобных выпадках ахвяры падвяргаліся групавым згвалтаванняўм іх трымалі ў палоне некалькі дзён, а колькасць гвалтаўнікоў даходзіла да 15. Усе свае матэрыялы, сабраныя ў ходзе расследавання, Сергева перадала Міжнароднаму крымінальнай суду па Лівіі[4].
У 2014 годзе Сергева была выбрана членам Палаты прадстаўнікоў, яна атрымала 5883 галасы[5].
Выкраданне
[правіць | правіць зыходнік]16 ліпеня 2019 года, за дзень выкрадання, Сергева дала інтэрв’ю, у якім крытыкавала прадпрынятае войскамі Хафтара наступленне на Трыпалі, якое было пачата напярэдадні Лівійскай нацыянальнай канферэнцыі, мэтай чаго было пераадоленне крызісу ў краіне. Таксама яна заявіла, што Лівіі неабходна сфармаваць урад нацыянальнага адзінства, у склад якога павінны ўвайсці «Браты-мусульмане»[1].
17 ліпеня ў дом Сергевы ўварваліся 25—30 узброеных людзей у масках (яны былі байцамі 106-й брыгады Лівійскай нацыянальнай армій, падпарадкавальнай Халіфе Хафтару[1][6][7]). Нападнікаў узначальваў сын Хафтара Халід[8]. У раёне, дзе пражывала Сергева, была адключана электрычнасць, таксама да таго і яго наваколлях было падагнана мноства вайсковых машын, каб перашкодзіць уцёкам або прыбыцці паліцыі. Мужу Сергевы ваенныя стрэлілі ў ногі, а 14-гадовага сына збілі. Яны абодва былі шпіталізаваны, доступ наведвальнікаў да іх быў абмежаваны. Палата, у якой яны знаходзіліся, была ўзятая пад ахову.
3 жніўня Номан Бенотман, былы член Лівійскай ісламскай баявой групы, які пражывае ў Вялікабрытаніі, заявіў, што Сергева была забітая ў дзень яе выкрадання[9].
Палата Прадстаўнікоў выпусціла заяву, у якім абвясціла Хафтара «маральна і законна» адказным за захоп Сергевы, а таксама «разбурэнне яе жыцця»[10]. Місія ААН у Лівіі 18 ліпеня заявіла, што «выкрадання, незаконныя арышты і ўтрыманні людзей з-за іх палітычных поглядаў ці сімпатый наносяць сур’ёзны ўдар вяршэнству закона і з’яўляюцца відавочнымі парушэннямі міжнароднага гуманітарнага права, а таксама правоў чалавека», а «стаўленне да пазбаўлення жанчын права голасу ў працэсе прыняцця рашэнняў не павінна быць памяркоўным»[11].
4 верасня кіраўнік Місіі ААН у Лівіі Гасан Саламэ заклікаў «улады на ўсходзе» расследаваць выкраданне Сергевы і апублікаваць вынікі[12].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Ливийский тупик
- ↑ а б в Squires, Nick (2011-08-29). "Gaddafi and his sons 'raped female bodyguards'". The Daily Telegraph. Архівавана з арыгінала 2019-07-22. Праверана 2019-07-22.
{{cite news}}
: Неадпаведнасць часу ў|archive-date=
/|archive-url=
; прапануецца 2017-03-21 (даведка) - ↑ https://www.theguardian.com/world/2019/jul/31/abducted-libyan-mp-seham-sergiwa-torture-fears
- ↑ а б Sidner, Sara; Ahmed, Amir (2011-05-23). "Psychologist: Proof of hundreds of rape cases during Libya's war". CNN. Архівавана з арыгінала 2019-07-22. Праверана 2019-07-22.
{{cite news}}
: Неадпаведнасць часу ў|archive-date=
/|archive-url=
; прапануецца 2017-08-12 (даведка) - ↑ ELECTIONS 2014: Final results for House of Representative elections announced . Libya Herald (22 ліпеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2019. Праверана 9 мая 2019.
- ↑ Lister, Tim; Bashir, Nada (2019-07-20). "She's one of the most prominent female politicians in her country. A few days ago she was abducted from her house". CNN. Архівавана з арыгінала 2019-07-22. Праверана 2019-07-22.
- ↑ Sengupta, Kim (2019-07-29). "Libyan MP and rights campaigner dragged away by masked gunmen after criticising warlord: 'Don't cross the line of the army'". The Independent. Архівавана з арыгінала 2019-11-14. Праверана 2019-11-14.
- ↑ Who is fighting whom in Tripoli? How the 2019 civil war is transforming Libya's military landscape(недаступная спасылка). Security Assessment in North Africa Briefing Paper (2019). Архівавана з першакрыніцы 10 лістапада 2019. Праверана 11 лістапада 2019.
- ↑ "Head of Quilliam Foundation: Libyan MP Sirgiwa has been killed". Libyan Express. 2019-08-03. Архівавана з арыгінала 2019-08-08. Праверана 2019-08-09.
- ↑ American family of kidnapped Libyan politician pleads for her return . NBC News.
- ↑ UNSMIL deplores enforced disappearance of elected HoR Member Ms. Sergewa, calling for her immediate release . UNSMIL (18 ліпеня 2019).
- ↑ Remarks of SRSG Ghassan Salamé to the United Nations Security Council on the situation in Libya - 4 September 2019 . UNSMIL (4 верасня 2019). Архівавана з першакрыніцы 4 снежня 2019. Праверана 9 верасня 2019.