Славамір Адамовіч

Славамір Адамовіч
Славамір Адамовіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	8 сакавіка 1962 (62 гады)
Месца нараджэння	Унежма[d], Анежскі раён, Архангельская вобласць, РСФСР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь; СССР;
Альма-матар	філалагічны факультэт БДУ;
Месца працы	БЧ; Наша Ніва;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, журналіст, палітык, перакладчык
Жанр	паэзія
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Партыя БНФ; Беларуская партыя свабоды;
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў; Таварыства Тутэйшыя; Таварыства вольных літаратараў;
Прэміі	Гліняны Вялес (1996)
berserk5.livejournal.com
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Анатоль Міхнавец чытае і каментуе верш Адамовіча на сустрэчы ў Доме літаратуры на Кракаўскім прадмесці ў Варшаве

Славамір Генрыхавіч Адамовіч (нар. 8 сакавіка 1962, станц. Унежма, Анежскі раён, Архангельская вобласць) — беларускі паэт, грамадскі дзеяч, адзін з заснавальнікаў Таварыства маладых літаратараў «Тутэйшыя», лідар арганізацыі «Правы рэванш», сябра «Таварыства вольных літаратараў»^[2], актывіст Руху салідарнасці «Разам»^[3].

Біяграфія

Бацькі — Генрых Адамовіч і Юзэфа Чантарыцкая. Скончыў 8 класаў Будслаўскай школы (1977), Свірскае СПТВ-17 (1979). Працаваў у Казахстане, пасля ў саўгасе «Будслаўскі». У 1980—1982 служыў у Савецкай арміі. Працаваў на Беларускай чыгунцы, на станкабудаўнічым заводзе імя Кірава ў Мінску. У 1986—1992 вучыўся на філфаку БДУ; у 1991—1995 працаваў у «Настаўніцкай газеце». Член Саюза беларускіх пісьменнікаў (з 1999).

С. Адамовіч — адзін са стваральнікаў Таварыства маладых літаратараў «Тутэйшыя»^[4].

У сярэдзіне 1990-х — лідар праварадыкальнай арганізацыі «Правы рэванш», якая аб’ядноўвала ў асноўным творчых людзей, прыхільнікаў беларускай гісторыі і эпатажнага сучаснага беларускага мастацтва.

У 1996 г. атрымаў літаратурную прэмію «Гліняны вялес», заснаваную ў 1993 г. «Таварыствам Вольных Літаратараў», за зборнік вершаў «Каханне пад акупацыяй»^[5].

У лістападзе 1995 г. напісаў верш «Убей президента!», за які быў арыштаваны 6 красавіка 1996 г. У турме КДБ трымаў сухую галадоўку. У зняволенні вёў дзённік, які затым выйшаў асобнай кніжкай «Турэмны дзённік». Праз 10 месяцаў, 7 лютага 1997 г., выпушчаны пад падпіску пра нявыезд. Пакаранне, да якога прыгаварыў Славаміра Адамовіча суд, фактычна абмяжоўвалася тым тэрмінам, які ён ужо адбыў у зняволенні.

У жніўні 1997 на адным з апазіцыйных мітынгаў публічна зашыў сабе рот у знак пратэсту супраць ціску ўладаў на незалежныя СМІ і незалежных журналістаў.

У 2000 знаходзіўся ў ЗША, працаваў на будоўлях Нью-Ёрка. Уваходзіў у склад Цэнтральнай Рады Беларускай Партыі Свабоды. З 2002 па 2009 жыў у Нарвегіі ў горадзе Будзё (Bodø). У Нарвегіі атрымаў палітычны прытулак^[6]. У ліпені 2009 вярнуўся на Беларусь.

Жыве ў Беларусі і ў Нарвегіі.

Прымаў удзел у мітынгу супраць вынікаў прэзідэнцкіх выбараў 19 снежня 2010 г. у Мінску. Затрыманы і пакараны адміністрацыйным арыштам на 15 сутак па арт. 23.34 ч.1 КаАП РБ — «парушэнне парадку арганізацыі і правядзення масавых мерапрыемстваў»^[7].

Бібліяграфія

«Кальварыйскія клёны» (Мінск, 1990)
«Зямля Ханаан» (Полацк, 1993)
«Зваротныя правакацыі» (Полацк, 1994)
«Каханне пад акупацыяй» (Мінск, 1996)
«Спіраль Бруна» (Мінск, 1997)
«Плавільшчыкі расы»(недаступная спасылка) (Вільнюс, 1999)
«Турэмны дзённік» (Мінск, 2001)
«Рым» (Мінск, 2011)
«Цана Еўропы, альбо Гісторыі Вільмана» (2016)

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — С. 7. — 313 с. — ISBN 978-83-913780-0-7
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14266181"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q761"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14265955"></a>
↑ Прадмова да кнігі Юрыя Гуменюка «Краіна нязьдзейсьненых мараў»
↑ Адбыўся чарговы сойм Руха Салідарнасці «Разам» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 лютага 2021. Праверана 11 ліпеня 2017.
↑ 30-годдзе «Тутэйшых» адзначылі ў Мінску
↑ ЛІТАРАТУРНЫЯ ПРЭМІІ БЕЛАРУСІ Архівавана 10 лістапада 2017.
↑ Славаміра Адамовіча затрымалі за жоўта-сінюю стужку Архівавана 6 жніўня 2021.
↑ [1]

Літаратура

Адамовіч, С. Турэмны дзённік: Дакументы, дзённікі, вершы. — 2001. — 160 с. ISBN 9955-437-10-3
Palitviazni.info Хронікі беларускіх палітвязняў. — 2013. — 22-23 с.

Спасылкі

http://berserk5.livejournal.com/ — блог С. Адамовіча ў ЖЖ
http://community.livejournal.com/by_slavamir/ — суполка аматараў творчасці С. Адамовіча ў ЖЖ
Турэмны дзённік(недаступная спасылка) (бел.)
Славамір Адамовіч у даведніку «Хто ёсць хто ў Рэспубліцы Беларусь» Архівавана 17 верасня 2014.
Славамір Адамовіч на сайце «Родныя вобразы»(недаступная спасылка)
http://aljans.by/2011/10/byelaruskaya-partyya-svabody/(недаступная спасылка)
http://kamunikat.org/Adamovicz_Slavamir.html
http://www.racyja.com/hramadstva/paeta-slavamira-adamovicha-zatrymali/ Архівавана 6 жніўня 2021.
http://belsat.eu/ru/news/slavomir-adamovich-horosho-chto-hotya-by-vypustili-bez-volchego-bileta/
http://www.radyjo.net/4/91/Artykul/235652 Архівавана 19 мая 2017.
http://pdf.kamunikat.org/27539-1.pdf Архівавана 6 жніўня 2021.
https://docs.rferl.org/be-BY/2010/03/22/adzin_dzen_palitviaznia.pdf

[_c33999ef987a48a7-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — С. 7. — 313 с. — ISBN 978-83-913780-0-7
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14266181"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q761"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14265955"></a>

[2] Прадмова да кнігі Юрыя Гуменюка «Краіна нязьдзейсьненых мараў»

[3] Адбыўся чарговы сойм Руха Салідарнасці «Разам» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 лютага 2021. Праверана 11 ліпеня 2017.

[4] 30-годдзе «Тутэйшых» адзначылі ў Мінску

[5] ЛІТАРАТУРНЫЯ ПРЭМІІ БЕЛАРУСІ Архівавана 10 лістапада 2017.

[6] Славаміра Адамовіча затрымалі за жоўта-сінюю стужку Архівавана 6 жніўня 2021.

[7] [1]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

У сацыяльных сетках	LiveJournal
Нарматыўны кантроль	GND: 1047468808 · ISNI: 0000000057783537 · LCCN: nr2002033757 · NKC: js2007391602 · VIAF: 84265648