Словаўтваральная парадыгма

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Словаўтваральная парадыгма – сукупнасць вытворных слоў, утвораных на пэўнай ступені дэрывацыі. Рад слоў, што ўключаюць у свой склад у якасці ўтваральнага элемента адну і тую ж марфему. Тыпізаваны набор сінтагматычных акружэнняў (ланцужкоў), характэрных для той ці іншай марфемы. Сістэма словаўтваральных парадыгмаў стварае словаўтваральную парадыгматыку.

Будова словаўтваральнай парадыгмы[правіць | правіць зыходнік]

Словаўтваральная парадыгма слова можа будавацца на базе любой утваральнай марфемы, як каранёвай, так і афіксальнай, паколькі агульнасць словаўтваральнага значэння (аснова для аб'яднання вытворных слоў у парадыгму) ствараецца не толькі каранёвымі, але і афіксальнымі марфемамі.

Кожная словаўтваральная марфема мае сваю словаўтваральную парадыгму.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская граматыка: У 2 ч. Ч. 1. Фаналогія Арфаэпія. Марфалогія. Словаўтварэнне. Націск. — Мінск: Навука і тэхніка, 1985.
  • Шакун Л. М. Словаўтварэнне. — Мінск: Вышэйшая школа, 1978.