Станавое нагор’е

Станавое нагор’е
Паўночна-Муйскі хрыбет
Краіна	Расія
Рэгіёны	Бурація, Забайкальскі край
Даўжыня	700 км
Вышэйшы пункт	м
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Станавое нагор’е — горная сістэма ў Забайкаллі на тэрыторыі Бураціі працягласцю каля 700 км ад паўночным ускрайку Байкала да сярэдняга цячэння ракі Алёкма ў напрамку ўсход — паўночны ўсход. Уключае высакагорныя хрыбты Паўднёва-Муйскі, Паўночна-Муйскі, Кодар, Удакан, Каларскі і буйныя міжгорныя катлавіны Байкальскага тыпу на вышыні 500—1000 м (Верхнеангарская, Муйскі-Куандзінская, Верхнечарская).

Станавое нагор’е складзена галоўным чынам крышталічнымі і метамарфічнымі пародамі пры паўсюдным распаўсюджванні шматгадовамерзлых парод. Прысутнічаюць радовішча золата, медзі, флюарыта, каменнага вугалю. Тыповыя формы рэльефу — альпійскія.

Расліннасць прадстаўлена ў асноўным лістоўнічнай тайгой на горных схілах, змяняецца на вышынях больш за 1200 м рэдкалессем і горнай тундрай.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 143—144. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Становое нагорье (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі