Станіслаў Плева

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Станіслаў Плева
Дата нараджэння 9 студзеня 1925(1925-01-09)
Месца нараджэння
Дата смерці 28 красавіка 2006(2006-04-28) (81 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Месца працы
Грамадзянства
Род войскаў Армія Краёва
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
залаты крыж Заслугі сярэбраны крыж Заслугі кавалер ордэна Адраджэння Польшчы Armia Krajowa Cross
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Станіслаў Плева (9 студзеня 1919, г. Ваўкавыск, Польская Рэспубліка — 28 красавіка 2006, Кракаў) — геафізік, прафесар універсітэта навукі і тэхналёгіі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У Ваўкавыску скончыў пачатковую школу і адзін клас гімназіі. У 1946 годзе ў Тарноўскім ліцэі матэматыкі і фізікі атрымаў ступень бакалаўра. Быў салдатам Арміі Краёвай Зямлі Тарноўскай Кракаўскай акругі па мянушцы Янус, з базай Цэзар-Селіна ў Чхове. З’яўляўся членам партызанскай групоўкі паручніка Скорэго і паручніка Метэора ў Волі Строскей.

Дзейнасць ў розныя гады:

  • спецыяліст у галіне геатэрмальнай энергіі,
  • з’яўляўся прадэканам факультэта геалёгіі і разведкі Акадэміі горнай справы і металургіі,
  • загадчык лабараторыі петрафізікі катэдры геафізікі дэпартамента геалёгіі, геафізікі і аховы навакольнага асяроддзя Акадэміі горнай справы і металургіі,
  • намеснік дырэктара Міжнароднага інстытута геафізікі Акадэміі горнай справы і металургіі,
  • член Камісіі і навуковых Рад Польскай акадэміі навук,
  • першы загадчык Дэпартамента свідравання, нафты і газу Акадэміі горнай справы і металургіі,
  • заснавальнік і кіраўнік катэдры геафізікі Інстытута Нафты (Інстытут праблем нафты і газу) у Кракаве,
  • галоўны інжынер кампаніі геафізікі нафты ў Кракаве,
  • заснавальнік і рэдактар часопіса «Геалёгія і геафізіка нафты»,
  • рэдактар штомесячнага часопіса «Нафта».

Памёр 28 красавіка 2006 года. Пахаванне адбылося ў дзень яго заступніка 8 траўня 2006 года на Сальваторскіх могілках у Кракаве.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Быў аўтарам 125 навуковых прац, апублікаваных у польскіх і замежных часопісах, дзевяці патэнтаў, і велізарнай колькасці даследаванняў у галіне нафтавай прамысловасці. З’яўляецца аўтарам васьмі кніг і сааўтарам міжнароднай публікацыі геатэрмальнага Атласа Еўропы (1992) і сааўтарам шэрагу манаграфій.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Быў узнагароджаны: Сярэбраным (1953) і Залатым крыжамі Заслугі (1958), крыжам рыцара ордэна адраджэння Польшчы (1970), Крыжам Арміі Краёвай (1998), удастоены звання генеральнага дырэктара Горных спраў III ступені (1981). Яго імя ўпісана ў Кнігу дасягненняў і подзвігаў «Айчынная навука» за доўгую і самаадданую працу[1].

Зноскі