Перайсці да зместу

Стынка-Касцешты

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Стынка-Касцешты
рум.: Lacul Stânca - Costești
Плошча 59 км²
Аб'ём 0,735 км³
Найбольшая глыбіня 41,5 м
Сярэдняя глыбіня 24 м
Плошча вадазбору 12 000 км²
Год напаўнення 1978
Звычайны падпорны ўзровень 47 м

Вадасховішча Стынка-Касцешты (рум.: Lacul Stânca - Costești) — штучнае возера на мяжы Малдовы і Румыніі, утворанае на рацэ Прут у 1973—1978 гадах. З'яўляецца другім па велічыні вадасховішчам Румыніі. Румынская тэрыторыя вадаёма з'яўляецца адмысловай ахоўнай зонай (англ.: special protection area, SPA), уваходнай у сетку прыродаахоўных зон Natura 2000[en] як месца рассялення рэдкіх відаў птушак (утворана Пастановай урада Румыніі № 1284 ад 24 кастрычніка 2007 года).

Вадасховішча ўтворана плацінай, пабудаванай у 580 кіламетрах уверх па плыні ракі Прут ад месца ўпадзення яе ў Дунай. Плаціна пабудавана ў 1973—1978 гадах для патрэб гідраэлектрастанцыі Касцешты-Стынка. Вышыня плаціны складае 47 метраў, даўжыня — 3000 метраў. Сярэдняя глыбіня вадаёма — 24 метры, плошча яго люстэрка — 59 км². Пры звычайным узроўні вадасховішча месціць 735 млн м³ воды, яе выдатак у секунду роўны 82,9 кубаметрам, што эквівалентнае 2,6 км³ у год. Плошча рачнога басейна, які сілкуе вадасховішча, складае каля 12 тысяч квадратных кіламетраў. 70 адсоткаў узбярэжнай тэрыторыі займаюць сельскагаспадарчыя землі, яшчэ 17 — шматгадовыя культуры; астатняя частка даводзіцца на дзель лясоў і гарадскіх зон[1].

На тэрыторыі прыродаахоўнай зоны сустракаюцца наступныя віды птушак, з пералічаных у Дадатку I Дырэктывы Еўрапейскага Савета ад 30 лістапада 2009 года пра захаванне дзікіх птушак[2]: жоўтая чапля (Ardeola ralloides), рудая чапля (Ardea purpurea), малы бугай (Ixobrychus minutus), звычайная кваква (Nycticorax nycticorax), вялікі падворлік (Aquila clanga), малы падворлік (Aquila pomarina)[3], звычайны зімародак (Alcedo atthis)[4], могільнік (Aquila heliaca), шэры гусак (Anser anser), чыранка-свістунок (Anas crecca), чырвананосы нырок (Netta rufina), крыжанка (Anas platyrhynchos), чыранка-трескунок (Anas querquedula), шыраканоска (Anas clypeata), чырвонагаловы нырок (Aythya ferina), чубатая чарнець (Aythya fuligula), марская чарнець (Aythya marila), звычайны гогаль (Bucephala clangula), чырвонаваллёвая казарка (Branta ruficollis), звычайная каня (Buteo buteo), касманогая каня (Buteo lagopus), белы бусел (Ciconia ciconia), чорны бусел (Ciconia nigra), лебедзь-клікун (Cygnus cygnus), лебедзь-шыпун (Cygnus olor), змеяед (Circaetus gallicus), балацяны мышалоў (Circus aeruginosus), палявы мышалоў (Circus cyaneus), стэпавы мышалоў (Circus macrourus), лугавы мышалоў (Circus pygargus), белашчокая балацяная крачка (Chlidonias hybrida), чорная балацяная крачка (Chlidonias niger), маранка (Clangula hyemalis), сірыйскі дзяцел (Dendrocopos syriacus), малая белая чапля (Egretta garzetta), вялікая белая чапля (Ardea alba), шулёнак (Falco vespertinus), звычайная пустальга (Falco tinnunculus), дербник (Falco columbarius), лысуха (Fulica atra), чырвонаваллёвая гагара (Gavia stellata), чорнаваллёвая гагара (Gavia arctica), арлан-белахвосты (Haliaeetus albicilla), арол карлік (Aquila pennata), хадулачнік (Himantopus himantopus), азёрная чайка (Larus ridibundus), рагатуха (Larus cachinnans), малая чайка (Larus minutus), звычайны жулан (Lanius collurio), чарналобы саракуш (Lanius minor), малы крахаль (Mergellus albellus), вялікі крахаль (Mergus merganser), сярэдні крахаль (Mergus serrator), залацістая шчурка (Merops apiaster), чырвона-шыйная паганка (Podiceps auritus), асаед (Pernis apivorus), кагалу (Pandion haliaetus), залацісты сявец (Pluvialis apricaria), турухтан (Philomachus pugnax), малы баклан (Phalacrocorax pygmeus), вялікі баклан (Phalacrocorax carbo), вялікая паганка (Podiceps cristatus), шэрашчокая паганка (Podiceps grisegena), шыладзюб (Recurvirostra avosetta), фіфі (Tringa glareola)[5].

Зноскі