Стэфан Душан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Стэфан Душан
сербск.: Стефан Урош IV Душан
Стэфан Душан. Фрэска.
Стэфан Душан. Фрэска.
8-ы Кароль Сербіі
8 верасня 1331 — 16 красавіка 1346
Папярэднік Стэфан Ураш III
Пераемнік Тытул скасаваны
1-ы Цар сербаў і грэкаў
16 красавіка 1346 — 20 снежня 1355
Папярэднік Тытул заснаваны
Пераемнік Стэфан Ураш V

Нараджэнне 26 ліпеня 1308
  • невядома, Каралеўства Сербія[d][1]
Смерць 20 снежня 1355 (47 гадоў)
Месца пахавання Манастыр Святых Архангелаў, перапахаваны ў 1927 годзе ў Цэрквы Святога Марка ў Бялградзе
Род Няманічы
Бацька Стэфан Ураш III[2]
Маці Тэадора Смілец Балгарская[d][2]
Жонка Алена Балгарская[d]
Дзеці Стэфан Ураш V[2] і Q12747963?
Нацыянальнасць Серб
Веравызнанне Праваслаўе, сербская царква
Дзейнасць кіраўнік, палкаводзец
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Стэфан Ураш IV Душан Няманіч (сербск.: Стэфан Урош IV Душан Немањић) — сербскі кароль (13311346) з роду Няманічаў, з 1346 г. — «цар сербаў і грэкаў» (да смерці ў 1355 годзе).

Старэйшы сын караля Сербіі Стэфана Ураша III. У 1331 годзе падняў мяцеж супраць бацькі і зрынуў яго з пасады. У выніку шэрагу войн з Візантыяй і Венгрыяй Стэфану Душану атрымалася стварыць велізарную дзяржаву, у якую ўваходзілі Македонія, Эпір, Фесалія, частка Фракіі; адлюстраваннем гэтага стала ў 1346 годзе яго каранаванне ў якасці «Цара сербаў і грэкаў» пры адначасовай установе ў Сербскай праваслаўнай царкве патрыярства. У 1349 годзе выдаў так званы «Законнік Стэфана Душана» — зборнік законаў Сербіі.

Быў жанаты з Аленай, сястрой балгарскага цара Яна Аляксандра. Сын Стэфана Душана, Стэфан Ураш V, стаў апошнім царом Сербіі.

Зноскі

  1. Czech National Authority Database Праверана 29 студзеня 2023.
  2. а б в Lundy D. R. The Peerage

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]