Суд над Ісусам у Сінедрыёне

«Хрыстос перад Кайяфай», Матыяс Стом, 1630 г.

Суд над Ісусам у Сінедрыёне — падзея жыцця Ісуса Хрыста пасля Яго арышту ў Іерусаліме і да допыту ў Понція Пілата. Гэта падзея запісана ва ўсіх чатырох кананічных Евангеллях Новага Запавету, хоць у Евангеллі паводле Яна прама не згадваецца судовае разбіральніцтва ў Сінедрыёне.

Ісус на судзе як правіла не вядзе ніякай абароны і рэдка адказвае на абвінавачванні, тым не менш асуджаецца яўрэйскімі ўладамі, калі Ён не адмаўляецца, што Ён ёсць Сын Божы. Яўрэйскія лідары затым вядуць Ісуса да Понція Пілата, намесніку Рымскай Іўдзеі, і просяць смяротнага прысуду з-за Яго сцвярджэння, што Ён ёсць Цар Іўдзейскі.

Судовы працэс, як паказана ў Евангеллях, часова адбываецца неафіцыйна ў ноч на чацвер, а затым зноў афіцыйна раніцай у пятніцу.

Біблейскае апавяданне

У апавяданнях Евангелляў, пасля здрады і арышту Ісуса, Ён прыводзіцца ў Сінедрыёна, які ў той час збіраўся пераважна з нейкай нагоды. У Сінедрыёне Ісуса дапытваюць і асуджаюць, здзекаваюцца і збіваюць, абвінавачваючы ў сцвярджэнні, што Ён — Божы Сын. Нягледзячы на тое, што дэталі ў Евангеллях адрозніваюцца, агульны характар падзей у іх запісаны аднолькава.

У Матф. 26:57 гаворыцца, што Ісус быў узяты ў дом першасвятара Кайяфы, дзе сабраліся кніжнікі і старэйшыны. Матф. 27:1 дадае, што, на наступную раніцу, святары правялі яшчэ адну сустрэчу. Марк 14:53 гаворыцца, што Ісус быў узяты ў той вечар «да першасвятара» (не называючы імя святара), дзе ўсе першасвятары і старэйшыны сабраліся, і Марк. 15:1 дадае, што яшчэ адно паседжанне праводзілася сярод святароў у наступную раніцу. У Лук. 22:54 гаворыцца, што ноччу Ісус быў дастаўлены ў «доме першасвятара» (таксама не называючы імя святара), дзе Ён быў абсмяяны і збіты. У Лук. 22:66 дадаецца, што, «калі наступіў дзень», першасвятары і кніжнікі сабраліся разам і прывялі Ісуса ў свой сінедрыён.

У Ян. 18:12-14, аднак апавядаецца, што Ісус спачатку быў адведзены да Ганны, цесця Кайяфы, апошні быў першасвятаром у той час. Ганна, як мяркуецца, быў былым першасвятаром, і здаецца, што Кайяфа шукаў падтрымку сваім дзеянняў у Ганны. У Ян. 18:24 Ісус адпраўлены ад Ганны да першасвятара Кайяфы і ў Ян. 18:28 гаворыцца, што раніцай, Ісуса павялі ад Кайяфы да Понція Пілата ў прэторыю.

У Евангельскіх апавяданнях Ісус кажа вельмі мала і дае вельмі рэдкія і ўскосныя адказы на пытанні святароў, з-за чаго служка святара ўдарае Ісуса. У Матф. 26:62 адсутнасць адказаў ад Ісуса і недахоп сведчанняў падахвочвае першасвятара не спытаць яго: «Чаму Ты нічога не адказваеш?» У Евангеллях запісана, як мужчыны ў двары першасвятара, завязваюць вочы Ісусу, абражаюць і збіваюць Яго, біючы Яго і просячы адгадаць, хто ўдарыў Яго.

Ва ўсіх чатырох Евангеллях, суд над Ісусам чаргуецца з Адрачэнне Пятра, калі Пётр тры разы адмаўляецца, што ведае Хрыста. У Лук. 22:61 гаворыцца, што Ісус быў звязаны і стаяў на двары святара, Ён «павярнуўся і паглядзеў прама на яго», і Пётр успомніў словы Ісуса, сказаныя яму: «Перш чым сёння заспявае певень, ты тройчы адрачэшся ад Мяне».

У Марк. 14:55-59 гаворыцца, што першасвятары шукалі пасведчання на Ісуса, каб аддаць Яго на смерць, але не маглі знайсці, бо нанятыя ілжэсведчанні супраць Яго не супадалі. Згодна Марк. 14:61 першасвятар спытаўся ў Ісуса: «Ты Хрыстос, Сын Дабраславёнага», тады Ісус сказаў: «Я», і ў гэты момант першасвятар разадраў сваю вопратку ў гневе і абвінаваціў Ісуса ў блюзнерстве. У Матф. 26:63, першасвятар пытаецца: «Скажы Ты Хрыстос, Сын Божы.» Ісус адказвае «Ты сказаў», на што святар раздзірае сваё аддзенне.

Згодна Лук. 22:67, калі Ісуса спыталі: «ці Ты Хрыстос? скажы нам», але Ён сказаў ім: «калі скажу вам, вы не паверыце». Але, калі Яго спыталі зноў «Дык Ты Сын Божы?», Ісус адказвае «Вы кажаце, што Я», пацвердзіўшы званне Сына Божага (Лук. 22:70). У той момант, святары кажуць, «якое яшчэ трэба нам сведчанне? бо мы самі чулі з вуснаў Ягоных!», і яны вырашылі асудзіць Ісуса.

Пасля гэтага, ужо на судзе Пілата, яўрэйскія старэйшыны просяць Понція Пілата, каб асудзіць Ісуса, абвінавачваючы Яго, што Цар Іўдзейскі.