Сунічная паляна
«Сунічная паляна» (шведск.: Smultronstället) — зняты ў 1957 фільм шведскага рэжысёра Інгмара Бергмана, які заваяваў прыз «Залаты мядзведзь» Берлінскага кінафестывалю (1958), прэмію ФІПРЭСІ (1958), «Залаты глобус» (1960) і мноства іншых узнагарод.
Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]
Дзейнасць 78-гадовага прафесара Ісака Борга са Стакгольма была адзначана навукоўцам супольнасцю ў Лундзе (Honoris causa). Туды ён адпраўляецца на аўтамабілі разам з нявесткай — Мар'янай, хоць былі ўжо набытыя квіткі на самалёт. Па шляху яны заязджаюць у тое месца, дзе прафесар жыў даўным-даўно, ім сустракаюцца некалькі маладых спадарожнікаў; прафесару сняцца сны і проста бачацца карціны мінулага, у якіх ён сустракаецца са сваёй сям'ёй (братамі, стрыечнай сястрой), калі яны былі маладыя. Нявестка адкрыта распавядае Боргу аб праблемах з яго сынам, які вельмі падобны да бацькі. Прафесар задумваецца пра тое, у чым ён не мае рацыю, і вырашае мяняць сваю замкнёную і месцамі эгаістычны натуру.
Галоўныя ролі[правіць | правіць зыходнік]
- Віктар Шостром — прафесар Ісак Борг
- Бібі Андэрсан — Сара
- Інгрыд Тулін — Мар'яна Борг
- Гунар Б'ёрнстранд — Эвальд Борг
- Фульке Сундквіст — Андэрс
