Перайсці да зместу

Супердоўгажыхар

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Супердоўгажыхар
Выява
Папярэдні ў спісе 100-109 year old[d]
Апісана на сайце grg.org/SC/WorldS… (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Супердоўгажыхар — асоба, якая пражыла 110 гадоў і больш.

Даследаванне здароўя супердоўгажыхароў паказала, што звычайна яны не маюць старэчых хвароб (такіх як інсульт, сардэчна-сасудзістыя захворванні, сенільная дэменцыя, рак, хвароба Паркінсона, цукровы дыябет) да канца жыцця, калі яны паміраюць ад знясілення запасу функцыянавання ўнутраных органаў (іх унутраныя органы ўжо не здольныя падтрымліваць гамеастаз). Каля 10 % супердоўгажыхароў дажываюць да сваіх апошніх 3 месяцаў жыцця, так і не захварэўшы на асноўныя старэчыя хваробы. Для параўнання, гэты паказчык для паўсупердоўгажыхароў (якія маюць узрост 105—109 гадоў) складае 4 %, а для стогадовых 3 %.

З дапамогай вымярэння біялагічнага ўзросту розных тканак звышдоўгажыхароў даследчыкі імкнуцца высветліць, што менавіта абараняе гэтыя тканкі ад старэння. Напрыклад, адно з такіх даследаванняў паказала, што, паводле эпігенетычных гадзіннікаў (аднаму з найважнейшых біямаркераў старэння), мазжачок у абследаванай 112-гадовай супердоўгажыхаркі старэў значна павольней за іншыя тканкі. Даследчыкі мяркуюць, што тут ёсць сувязь з тым, чаму супердоўгажыхары, як правіла, не пакутуюць на сенільную дэменцыю.