Цмен пясчаны

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Сухазелле)
Цмен пясчаны
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Helichrysum arenarium (L.) Moench, 1794

Сінонімы
Gnaphalium arenarium L.

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  261776
EOL  6230372
GRIN  t:104335
IPNI  212418
TPL  gcc-46514

Цмен пясчаны, Бяссмертнік[3][4] (Helichrysum arenarium) — кветкавая расліна роду Цмен (Helichrysum) сямейства Астравыя (Asteraceae).

Народная назва[правіць | правіць зыходнік]

Народныя назвы: Цмен пясчаны, залатушнік[4], змяёўнік лясны[4], цмін, цмян[5][6], грымотнік[4], залатушнік мужчынскі[5], бяссмертнік, цмен[3], кацелапкі, нітуніч, нячуйвецер[4], сухавейка, сухазелле[4][5][7], цмен жоўты[8][9], кацялапкі[4].

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Батанічная ілюстрацыя з кнігі О. В. Тамэ «Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz», 1885

Шматгадовая травяністая расліна. Вышыня 15—40 см. Расліна белая ад лямцавага апушэння, з чорна-бурым карэнішчам. Лісце суцэльнакрайняе. Кветкі дробныя, сухія, жоўтыя або аранжавыя, у шарападобных кошыках сабраных у шчыльную шчыткападобную мяцёлку, доўга захоўваюцца (адсюль назва бяссмертнік). Плод — сямянка.

Экалогія[правіць | правіць зыходнік]

На тэрыторыі Беларусі расце ў хваёвых лясах, на пясчанай глебе, каля дарог. Цвіце ў чэрвені—кастрычніку.

Значэнне[правіць | правіць зыходнік]

Лекавая расліна.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. а б Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 63. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. а б в г д е ё Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
  5. а б в Анненков Н.  (руск.) Ботанический словарь, Спб, 1878
  6. Антонов А. А. О врачебных растениях, дикорастущих в Витебской губернии и употребляемых населением ее в домашней народной медицине. Витебск, 1888
  7. З. Верас Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік, Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра. Вiльня, Субач 2, 1924
  8. Чоловский К. Опыт описания Могилевской губернии. По программе и под редакцией А. С. Дембовецкого, кн. I. Могілев.
  9. Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. — Горы-Горкі, 1927.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]