Перайсці да зместу

Сучасная іўдаізацыя свету, ці Яўрэйскае пытанне ў XX стагоддзі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сучасная іўдаізацыя свету, ці Яўрэйскае пытанне ў XX стагоддзі
Аўтар К. У. Радзаеўскі
Жанр публіцыстыка
Мова арыгінала руская
Выдавецтва Наш Путь
Выпуск 1943
ISBN 978-5-94138-010-7

«Сучасная іўдаізацыя свету, ці Яўрэйскае пытанне ў XX стагоддзі» — манаграфія лідара Усерасійскай фашысцкай партыі К. У. Радзаеўскага, напісаная ім у эміграцыі і выдадзеная ў Харбіне ў 1943 годзе[1].

Манаграфія падпадзелена на чатыры часткі і ўтрымвае 158 раздзелаў:

  1. «Вандраванне вакол свету» (палітычная геаграфія — бачанне аўтарам геаграфіі краін свету з пункту гледжання наяўнасці ў іх яўрэяў і ступені іх уплыву ў той ці іншай краіне) — утрымвае 41 раздзел;
  2. «Экскурсія ў гісторыю» (бачанне аўтарам гісторыі яўрэяў) — утрымвае 68 раздзелаў;
  3. «Сусветная яўрэйская інтэрдзяржава» (бачанне аўтарам арганізацыі яўрэйскіх абшчын у краінах свету) — утрымвае 18 раздзелаў;
  4. «Рашэнне нашага лёсу» (думка аўтара пра сучасныя яму падзеях у свеце, іх утоеных рухавіках і наступствах яўрэйскай палітыкі) — утрымвае 31 раздзел.

Кніга падзелена на 4 часткі, першыя дзве дакранаюцца гісторыі і палітыкі і названы адпаведна «палітычная гісторыя» — новая гісторыя людзей, ідэй і рухаў — з пункту гледжання ўдзелу ў ёй яўрэяў і «палітычная геаграфія» — разгляд палітычнай карты свету з пункту гледжання ўдзелу яўрэяў у дзяржаўным кіраўніцтве. Яны абедзве прызначаны для дэманстрацыі чытачу гістарычнага захопу яўрэямі асноўных пазіцый у палітычным, эканамічным і культурным жыцці краін, і ў некаторых з іх — наадварот, вызваленні ад такога захопу, што павінна стаць прыкладам будучыні для ўсіх народаў. Такая іўдаізацыя, паводле думкі Радзаеўскага, ішла па нарастальнай з 1900 па 1930, і ў канчатковым выніку ЗША стала сусветным цэнтрам іўдзейства[2].

Трэцяя частка працы прысвечана «інтэрдзяржаве», гэта нейкая нябачная, магутная і злавесная дзяржава, створаная яўрэямі як міждзяржаўнае ўтварэнне, што жыве за кошт іншых дзяржаў, і грамадзяне іх нават не падазраюць пра гэта. Паводле характарыстыкі, дадзенай З. Эфіравым, гэта частка працы нават у большай ступені не мае стасунку да рэальнасці, аж да поўнай фантазіі[2].

Апошняя, чацвёртая частка ўтрымвае думкі аўтара пра бягучыя падзеі ў свеце і тых перспектывах, якія магчымыя для развіцця сітуацыі. Так, у адпаведнасці з імі, фашызм — гэта тая сіла, якая створыць такую сітуацыю сваім ладам, пры якой яўрэям рабіць няма чаго. Паводле думкі Радзаеўскага, Мусаліні змог згуртаваць працу і капітал у адным ладзе, а Гітлер вырашыў супярэчнасці нацыяналізму і сацыялізму і вызваліў Еўропу ад ярма юдэяў — самага страшнага ярма ў гісторыі чалавецтва, і гэта павінна быць пашырана на Японію, а потым і Расію. Таму ў рускага фашызму ёсць свая асаблівасць: ён прызначаны для вызвалення народа ад камуністычнага заціску (а ў еўрапейскага — дысцыплінаваць народныя масы). У ім таксама ёсць і акцэнт на цесныя стасункі з праваслаўем (лозунг — «Бог, Нацыя, Праца»)[2].

Зноскі