Шо (вёска)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Сшо)
Вёска
Шо
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 28 чал. (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2156
Паштовыя індэксы
211794
Аўтамабільны код
2
СААТА
2215860161
Шо на карце Беларусі ±
Шо (вёска) (Беларусь)
Шо (вёска)
Шо (вёска) (Віцебская вобласць)
Шо (вёска)

Шо́[1] (трансліт.: Šo, руск.: Шо) — вёска ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Псуеўскага сельсавета.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Да 24 красавіка 1959 года вёска ўваходзіла ў склад Зябкаўскага сельсавета[2].

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Цікавыя факты[правіць | правіць зыходнік]

У вёсцы Шо жыў Уладзімір Паўлавіч Забела (1928 г.н.) - дудар і арганізатар традыцыйных, народных святаў[3]. Ваколіцы возера Шо вядомыя сваёй багатай дударскай традыцыяй. Апрача Уладзіміра Забелы з акалічных вёсак паходзяць іншыя дудары - Адам Шульга (Палевачы) і Пётр Бурэц (вёскі Асінаўка). З неіснуючай вёскі Верацеі, непадалёк вёскі Шо выводзіцца "Глыбоцкая дуда", вядомая як найстарэйшая, захаваная беларуская дуда.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт Сшо́
  2. Рашэнне выканкома Маладзечанскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 24 красавіка 1959 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1959, № 5.
  3. «Дудары Глыбоцкага краю» В. Воранаў

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]