Сямірэчча

Семиріченська вобласць у 1900 годзе

Семірэчча (каз. Жетісу) — геаграфічная вобласць у Цэнтральнай Азіі. Размешчаная паміж азёрамі Балхаш на поўначы, Сасыкколь і Алаколь на паўночным усходзе, хрыбтом Джунгарскі Алатау на паўднёвым усходзе, хрыбтамі Паўночнага Цянь-Шаня на поўдні.

Сем галоўных рэк, якія далі назву рэгіёну: Ілі, Каратал, Біен, Аксу, Лепсі (Лепсы, Лепса), Баскан, Сарканд.

У i тысячагоддзі да н . е. на гэтай тэрыторыі жылі плямёны сакаў; ў ІІ стагоддзі да н . е. — V стагоддзі н . е. — усуні. У сярэдзіне VI стагоддзя тут утварыўся Заходне-Цюркскі каганат, у VIII стагоддзі — дзяржава цюргешаў (да 758 года) і карлукаў (766-940 года). У канцы Х стагоддзя Сямірэчча ўвайшло ў дзяржаву Караханідаў, з 30-х гадоў XII стагоддзя — у дзяржава каракітаеў.

Літаратура

• Чекменев Н. Семірэчча. — «Кыргызстан», 1977.
• Байпаков К. М. Сярэднявечная гарадская культура Паўднёвага Казахстана і Семиречья (VI - пач. XIII стст.). – Алма-Ата: Навука, 1986. – 256 с.