Сяргей Дзмітрыевіч Прытула

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сяргей Дзмітрыевіч Прытула
укр.: Сергій Дмитрович Притула
Дата нараджэння 22 чэрвеня 1981(1981-06-22) (42 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Адукацыя
Прафесія акцёр, тэлепрадзюсар, тэлевядучы, радыёвядучы, вядучы, комік, вырабнік, гумарыст, тэлеакцёр, палітык, грамадскі дзеяч, сцэнарыст
Узнагароды
ордэн «За заслугі» ІІ ступені ордэн «За заслугі» ІІІ ступені People's Hero of Ukraine
IMDb ID 9508806
serhiyprytula.info
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сяргей Дзмітрыевіч Прытула (нар. 22 чэрвеня 1981, Збараж, Цярнопальская вобласць, Украіна) — украінскі тэлевядучы, шоумен, грамадскі і палітычны дзеяч, валанцёр.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1997 годзе заняў другое месца па абароне навуковых прац у Малой акадэміі навук Украіны. Школу скончыў з залатым медалём. У 1998 годзе паступіў у Цярнопальскую акадэмію народнай гаспадаркі. На працягу навучання ў акадэміі быў актыўным удзельнікам шэрагу моладзевых арганізацый, разам з аднадумцамі стварыў нефармальны саюз «Митці» выдавецтва «Сліна». Паралельна з навучаннем гуляў у КВЗ, прымаў удзел у конкурсах мастацкай самадзейнасці. У 2023 годзе таксама скончыў праграму магістратуры Украінскага каталіцкага ўніверсітэта ў Львове ў галіне публічнага кіравання і адміністравання.

У 2000—2001 гадах вучыўся ў Лондане ў адным з каледжаў. Працаваў у Вялікабрытаніі на розных пасадах: ад будаўніка і грузчыка да афіцыянта і памочніка кухара. Але з-за траўмы быў вымушаны павярнуцца ва Украіну. З 2005 года жыве ў Кіеве.

З першай жонкай Юліяй Андрыйчук пазнаёміўся ў 2007 годзе ў Цярнопалі, пасля яны развяліся. Сяргей выхоўвае з Юліяй сына Дзмітрыя (нар. 2008), якога назваў у гонар памерлага бацькі.

Летам 2015 года Сяргей ажаніўся другі раз, яго жонкай стала Кацярына Сапельнік з Данецка. Яны пазнаёміліся падчас працы на тэлебачанні. 27 ліпеня 2017 года ў пары нарадзілася дачка Саламея.

Займаецца спортам, лічыць спартзалу месцам для падтрымання добрага настрою. Раней актыўна займаўся страйкболам, але пасля быў вымушаны пакінуць хобі, таму што лічыць, што падчас вайны такая забава з’яўляецца недарэчнай.

Ад часу расійска-ўкраінскай вайны стаў валанцёрам, дапамагаючы ўкраінскім вайскоўцам.

Кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Радыё[правіць | правіць зыходнік]

У 1998 годзе прайшоў кастынг на пасаду радыёвядучага і пасля працяглай падрыхтоўкі ў студзені наступнага года з’явіўся ў эфіры «Радыё Цярнопаль 106.1 FM» пад псеўданімам «Сірий». Вярнуўшыся ў Цярнопаль з Лондана, займаў пасаду студэнцкага дэкана свайго ВНУ і аднавіў працу на «Радыё Цярнопаль». У 2002 годзе ўзначаліў студэнцкую забастоўку ва ўніверсітэце, абараніў дыплом і застаўся працаваць на пасадзе дырэктара Цэнтра моладзевых ініцыятыў, вучыўся ў магістратуры. Нягледзячы на гэта, актыўна займаўся прома-акцыямі, арганізацыяй канцэртаў, гастраляваў з камандамі КВЗ.

У 2004 годзе прайшоў кастынг на пасаду вядучага праграмы «Было ваша, стала наша» і неўзабаве з’явіўся ў эфіры аднаго з агульнанацыянальных каналаў. Атрымаўшы запрашэнне ад сталічнай радыёстанцыі «Music-радыё», у лістападзе 2005 года пераехаў у Кіеў і прыступіў да працы ў эфіры.

Паралельна з працай на Новым канале Сяргей працаваў над праектамі на радыё: «Вішнёвая 20-ка» на Люкс FM, і «Файна Юкрайна» на «Наша радыё».

Тэлебачанне[правіць | правіць зыходнік]

  • у 2004—2005 гадах — вядучы праграмы «Было ваша, стала наша» на Інтэры
  • у 2006—2009 гадах — працуе ва ўкраінскім «Камедзі клаб», тады з’явіўся персанаж Сяргея — «Тернопільський сірий»
  • з 2012 года — працуе над праграмай «Хто зверху?» на Новым канале
  • з сакавіка 2014 года — вядучы тэлешоу «Страсці за Рэвізорам» на Новым канале
  • з 2015 года — працуе над шоу «Суперінтуіцыя» на Новым канале
  • з 2015 года — вядучы прэміі Тэлетрыумф
  • з 2016 года — вядучы тэлеверсіі першага ўкраінамоўнага гумарыстычнага шоу «Вар’яты» на Новым канале
  • у лютым 2017 года — вядучы ўкраінскага нацыянальнага адбору на песенны конкурс «Еўрабачанне» на канале СТБ

Comedy Club UA[правіць | правіць зыходнік]

У 2006—2009 гадах Сяргей працуе рэзідэнтам «Comedy Club UA», прымае ўдзел у штотыднёвых вечарынах і тэлездымках. У рамках праекта стварае ўедлівы саркастычны вобраз, рэзка выказваецца пра ўкраінскіх знакамітасцяў і прысутных у зале.

Пад’ём[правіць | правіць зыходнік]

У 2008 годзе разам са сваім калегам па «Камедзі клаб» Аляксандрам Педанам і Вольгай Фрэймут узначальвае ранішні эфір Новага канала — становіцца вядучым тэлешоу «Пад’ём». Працаваў над шоу да 27 мая 2011 года.

Файна Юкрайна[правіць | правіць зыходнік]

Ад жніўня 2008 года быў акцёрам, аўтарам і сапрадзюсэрам Народнага скетч-шоу «Файна Юкрайна» на Новым канале. Яго партнёрам па шоу быў Андрэй Малочны. Усяго было знята 100 выпускаў «Файнай Юкрайны», што стала найлепшым паказчыкам сярод усіх скетч-шоу постсавецкай прасторы.

КабрыяЛета[правіць | правіць зыходнік]

У рамках тэлевізійнага праекта Сяргей Прытула разам з Аляксандрам Педанам і Вольгай Фрэймут калясіў на сучасным і стыльным аўтамабілі-кабрыялеце па курортных гарадах і мясцінах Украіны, распавядаючы гледачам пра прывабныя месцы для адпачынку, традыцыі адпачынку ў сваіх сем’ях, жартуючы і разважаючы мясцовае насельніцтва.

Педан-Прытула шоу[правіць | правіць зыходнік]

3 лютага 2013 года на тэлеэкранах Украіны з’явілася «Педан-Прытула шоу», у якім прымаў удзел Сяргей Прытула са сваім сябрам Аляксандрам Педанам. Праект трываў два сезоны.

Вар’яты[правіць | правіць зыходнік]

Вядучы і творчы кіраўнік гумарыстычнага шоу «Вар’яты». Праект з’явіўся ў 2009 годзе, першае выступленне прайшло 28 мая 2010 года ў Цярнопалі пад назвай «Першае украінскамоўнае гумар-шоу „Вар’яты“».

Узнагароды і намінацыі[правіць | правіць зыходнік]

  • 2014 год — «Тэлезорка» — улюбёны тэлевядучы забаўляльнай праграмы («Хто зверху?», намінацыя)
  • 2015 год — «Тэлетрыўмф» — вядучы забаўляльнай праграмы («Хто зверху?», намінацыя)
  • 2015 год — «Тэлетрыўмф» — вядучы ток-шоу («Страсці за Рэвізорам», намінацыя)
  • 2016 год — «Тэлетрыўмф» — вядучы ток-шоу («Страсці за Рэвізорам», нагарода)
  • 2016 год — ордэн «Народны герой Украіны»
  • 2017 год — «Viva! Найкрасивіші 2016» — самы прыгожы мужчына Украіны (намінацыя)
  • 2019 год — ордэн «За заслугі» ІІІ ступені

Грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Актыўна займаецца валанцёрскай дзейнасцю, збірае матэрыяльную дапамогу ад неабыякавых грамадзян. Разам з тэлевядучым Генадзем Папенка не раз асабіста наведваў прыфрантавыя зоны АТА, дапамагаючы ўкраінскім вайскоўцам.

Кожны тыдзень з пачатку 2014 года збірае ў холе Новага канала рэчы для дапамогі ўдзельнікам АТА. Тут збіраюць салдатам ежу, вопратку, іншае. На сабраныя грошы купляе для ваенных патрэб аўтамабілі, лекі, прыборы начнога бачання і іншае вайсковае абсталяванне.

Частку грошай, заробленых выступамі, таксама вытрачае на дапамогу арміі. У Цярнопалі ўтрымлівае рэабілітацыйны цэнтр для пацярпелых ад вайны. Таксама арганізуе збор кніг для дзяцей, у снежні 2015 года, у Дзень святога Мікалая, першую частку кніг было адпраўлена маленькім жыхарам акупаванага Крыма — 100 асобнікаў. Сяргей хоча, каб дзеці чыталі на ўкраінскай мове і не забывалі яе. Для гэтага ён працуе над стварэннем рэсурсу для назапашвання заявак з Крыма і пастаўкі літаратуры да акупаванага паўвострава.

У 2022 годзе за 3 месяцы вайны яго фонд сабраў 700 мільёнаў грыўняў на патрэбы арміі[3].

22 чэрвеня 2022 года ад імя уласнага фонду пачаў збор сродкаў на 3 байрактары для ўкраінскага войска [4].

Цікавыя факты[правіць | правіць зыходнік]

  • Сын Сяргея Дзмітрый таксама прымаў удзел у яго канцэртах: ён гатаваў акцёрам каву, прыносіў ваду, дапамагаў на сцэне, зарабляючы невялікія грошы.
  • 16 разоў мяняў месца жыхарства.
  • Любімыя фільмы: «Прапала Грамата», «Цені забытых продкаў», «Крымінальнае чытво».
  • Падчас здымак прынцыпова не есць: лічыць, што артыст павінен быць галодным.
  • Падчас здымак у праграме «КабрыяЛета» скокнуў са страхоўкай з 40-метровага моста ў Запарожжы.
  • Зарэгістраваны ў сацсетках толькі з 2014 года.
  • Да 31 года не вадзіў аўтамабіля.

Зноскі