Сігрыд Шведская (1566—1633)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сігрыд Шведская
Нараджэнне 15 кастрычніка 1566
Смерць 1633[1][2][…]
Род Ваза
Бацька Эрык XIV[4]
Маці Катарына Монсдотэр
Муж Henrik Klasson Tott[d] і Nils Nilsson[d]
Дзеці Christina Natt och Dag[d], Ivar Nilsson[d] і Åke Henriksson Tott[d]
Дзейнасць фрэйліна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сігрыд Эрыксдотэр Шведская (швед. Sigrid Eriksdotter Vasa; 15 кастрычніка 1566—1633) — шведская прынцэса, легітымізаваная дачка караля Швецыі Эрыка XIV і яго каханай, пазней жонкі каралевы Карын Монсдотэр.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сігрыд нарадзілася ў замку Сварцё ў Ферынгё ў сям’і караля Эрыка і Карын Монсдотэр да іх шлюбу, але з самага пачатку да яе ставіліся, як да законнай. Яна была пад апекай Іаганы (Жанны) дэ Гербовіль, жонкі французскага высакароднага перасяленца гугенотаў.[5] Эрык XIV ажаніўся з Карын марганатычна ў 1567, і афіцыйна ў 1568 годзе, калі яна была акультурана і каранавана пад імем Катарына Монсдотэр. Сігрыд прысутнічала на вяселлі маці і на яе каранацыі разам са сваім братам Густавам. Вяселле было непаўторнае; ніколі раней дзеці гэтай пары не прысутнічалі на каралеўскім вяселлі. Прысутнасць дзяцей стала спосабам прадэманстраваць іх новы статус: яны абодва былі афіцыйна пацверджаны законнымі, а Сігрыд і яе брат атрымалі ўсе прывілеі каралеўскай прынцэсы і прынца.

У 1568 годзе яе бацька быў зрынуты з пасады, а яго сям’я, у тым ліку Сігрыд, заключана ў турму. Сігрыд перыядычна дазвалялася жыць па-за межамі хатняга арышту бацькоў пад апекай Гербовіль і каралевы-ўдавы Кэатарыны Стэнбок.[5] У 1573 годзе яе адабралі ад бацькі і разам з маці адвезлі ў замак Турку ў Фінляндыі. У 1575 годзе яна была аддзелена ад брата, які быў выдалены з-пад апекі маці. У 1577 годзе бацька памёр, а Сігрыд і маці былі вызвалены і ім дазволілі пасяліцца ў сядзібе Люксіяла ў Фінляндыі.

Яе становішча пасля пасадкі бацькі было некалькі незразумелым, але ў яе не было поўнай пазіцыі каралеўскай прынцэсы: на прыпісанай ёй карціне яе называюць: «Fröken Sigrid Vasa, Konung Eriks äkta dotter» (Міс Сігрыд Ваза, законная дачка караля Эрыка), а не «Прынцэса». Тытул «міс» выкарыстоўваўся шляхцянкамі толькі да XIX стагоддзя. Тым не менш у яе былі добрыя адносіны з бацькоўскай сям’ёй. У 1582 годзе яе зрабілі фрэйлінай сваёй стрыечнай сястры прынцэсы Ганны Шведскай і адправілася з ёй у Польшчу, дзе яна прысутнічала на каранацыі караля Жыгімонта III Вазы ў 1587 годзе. Неўзабаве пасля гэтага яна зноў сустрэлася са сваім братам Густавам у Польшчы. Ні адна іншая сустрэча паміж братам і сястрой пасля гэтага не згадваецца.

У 1587 годзе Сігрыд атрымала феадальны дом маёнтка Люксіяла, а таксама права наследаваць яго.[5] Незразумела, ці азначала гэта, што Люксіяла цяпер была ўласнасцю Сігрыд, а не Карын, але Сігрыд пасля гэтага атрымала ўласны даход ад маёнтка. Сігрыд мела блізкія адносіны з маці і часта наведвала яе ў Фінляндыі. Незразумела, як доўга Сігрыд заставалася пры двары Ганны, але ў 1596 годзе яна зноў жыла ў Фінляндыі, а на сваім вяселлі ў 1597 годзе Ганна дала ёй дазвол выйсці замуж, паказваючы на тое, што яна па-ранейшаму была афіцыйна фрэйлінай ў той час. У 1599 годзе Сігрыд пайшла ўслед за мужам у эміграцыю ў Рыгу, куды ён збег ад Карла IX, як вядомы верны каралю Жыгімонт. У Фінляндыю яна вярнулася ўдавой у 1603 годзе. Пасля другога шлюбу ў 1609 годзе Сігрыд жыла пры шведскім двары, дзе яе муж меў пасаду. Пацвярджаецца, што ў яе часам узнікалі канфлікты з Карлам IX па фінансавых пытаннях, і што кароль у такіх выпадках называў яе «сволаччу», але нічога не сведчыць пра тое, што яе ў любым выпадку ігнаравалі пры двары.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Сігрыд была замужам за двума шляхцічамі. У 1597 годзе яна выйшла замуж за шляхціча Генрыка Класана Тота (памёр у 1603 годзе).

Дзеці з Генрыкам Класанам Тотам

  • Аке Генрыксан Тот (1598—1640)
  • Ганна Генрыксдотэр Тот, памерла ў дзяцінстве
  • Эрык Генрыксан Тот (памёр у 1621 годзе)

10 верасня 1609 года яна выйшла замуж за акруговага кіраўніка і суддзю каралеўскага савета Нільса Нільсана. Іх вяселле прайшло ў замку Трэ-Крунур у Стакгольме.

Зноскі

  1. ↑ Sigrid // Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Pas L. v. Sigrid Vasa // Genealogics — 2003. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Sigrid — SLS.
  4. ↑ Sigrid 1566–1633 Праверана 30 верасня 2018.
  5. ↑ а б в Sture Arnell (in Swedish): Karin Månsdotter, Wahlström & Widstrand, Stockholm 1951. ISBN

 

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Ларс-Олаф Ларсан (па-шведску): Arvet efter Gustav Vasa (Наследаванне Густава Вазы)
  • Вільгельміна Столберг (на шведскай мове): Anteckningar om svenska qvinnor (Заўвагі пра шведскіх жанчын)
  • Nordisk familjebok (1876—1926)
  • Sture Arnell: Karin Månsdotter, Wahlström & Widstrand, Стакгольм 1951. ISBN.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Сігрыд_Шведская_(1566—1633)&oldid=4189225"