Сілхецкая мова
Сілхецкая | |
---|---|
Саманазва | সিলটী Silôţi |
Краіны | Бангладэш, Індыя |
Рэгіёны | Сілхет (вобласць), Асам, Трыпура |
Агульная колькасць носьбітаў | 10 300 000[1] |
Статус | уразлівая[d][2] |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
|
|
Пісьменнасць | Усходняе нагары, сілхеці-нагары |
Моўныя коды | |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-3 | syl |
Ethnologue | syl |
Linguasphere | 59-AAF-ui |
LINGUIST List | syl |
IETF | syl |
Glottolog | sylh1242 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Сілхецкая мова (сілхеці, сілоці; сілх. সিলটী Silôţi, бенг. সিলেটী Sileţi) — адзін з усходніх індаарыйскіх моў. Распаўсюджана ў вобласці Сілхет на паўночным усходзе Бангладэш, а таксама ў суседніх раёнах індыйскіх штатаў Асам і Трыпура. Маецца таксама некаторая колькасць носьбітаў у іншых раёнах на паўночным усходзе Індыі, а таксама сярод эмігрантаў у Вялікабрытаніі, ЗША і інш краінах. Асабліва шырока па-за межамі гістарычнага арэала мова выкарыстоўваецца сярод бангладэшскай дыяспары ў Вялікабрытаніі, каля 95 % дыяспары гаворыць на сілхеці. Агульная колькасць носьбітаў ацэньваецца прыкладна ў 10 мільёнаў чалавек, 7 млн з іх — у Бангладэш.
Часам сілхеці разглядаецца як дыялект бенгальскай мовы, тым не менш сілхецкая даволі моцна адрозніваецца ад яе і практычна не мае з бенгальскай узаемазразумеласці. Мае шэраг рыс, агульных з асамскай мовай. Многія носьбіты валодаюць бенгальскай, якая шырока выкарыстоўваецца ў адукацыі і СМІ.
Гістарычна ў якасці пісьменнасці выкарыстоўвалася пісьмо сілхеці-нагары, падобнае да пісьма кайтхі. У нашы дні выкарыстоўваецца бенгальскае пісьмо. Узровень пісьменнасці сярод носьбітаў вельмі малы. У 1970-1980-х гадах было некалькі кампаній за прызнанне мовы сілхеці, аднак яны не дасягнулі асаблівага поспеху.
Зноскі
- ↑ Ethnologue . Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2010. Праверана 22 чэрвеня 2011.
- ↑ https://en.wal.unesco.org/languages/sylheti