Сімфонія № 1 (Бетховен)

Сімфонія № 1 у до мажор, ор. 21 — сімфонія нямецкага кампазітара Людвіга ван Бетховена, апублікаваная ў 1801 годзе ў Лейпцыгу. Сімфонія была прысвечаная барону Готфрыду фон Світэну, ранняму заступніку Бетховена.

Гісторыя

Партрэт Бетховена 1803 года, праз тры гады пасля прэм’еры сімфоніі № 1.

Першая сімфонія Бетховена мае значны ўплыў ягоных папярэднікаў, у прыватнасці настаўніка Ёзэфа Гайдна і Вольфганга Амадэя Моцарта, але мае шмат уласных рыс кампазітара, у прыватнасці частыя выкарыстанні «сфарцанда» і больш самастойнае выкарыстанне духавых інструментаў

Прэм’ера сімфоніі адбылася 2 красавіка 1800 года ў Бургтэатры ў Вене. Праграма канцэрта таксама ўключала ў сябе Септэт і Канцэрт для фартэпіяна з аркестрам № 2 Бетховена, сімфонію Моцарта, а таксама арыю і дуэт з араторыі Гайдна «Стварэнне». Гэты канцэрт прадэманстраваў талент Бетховена ў Вене.

Інструменты

Сімфонія была напісана для наступных музычных інструментаў:

Драўляныя духавыя

2 флейты 2 габоі 2 кларнеты ў до 2 фаготы

Медныя духавыя

2 валторны ў до і ў фа 2 трубы ў до

Ударныя

2 літаўраў у до і ў соль

Струнныя

Першыя скрыпкі Другія скрыпкі Альты Віяланчэлі Кантрабасы

Форма

Сімфонія складаецца з чатырох частак:

1. Adagio molto — Allegro con brio, 44 — 22 (до мажор)
2. Andante cantabile con moto, 38 (фа мажор)
3. Menuetto (Scherzo): Allegro molto e vivace, 34 (до мажор)
4. Adagio — Allegro molto e vivace, 24 (до мажор)

Звычайна выкананне сімфоніі працягваецца ад 22 да 29 хвілін.