Сіндыкалізм

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Сіндыкалізм — кірунак у рабочым руху, прадстаўнікі якога адмаўляюць палітычную барацьбу і ролю ў ёй рабочых партый, лічаць найвышэйшай формай арганізацыі рабачага класа прафесійныя саюзы, да якіх павінны перайсці сродкі вытворчасці. Прыхільнікі кірунку бароняць тактыку «прамога дзеяння» (сабатаж, байкот і ўсеагульны эканамічны страйк).

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Melvyn Dubofsky, We Shall Be All: A History of the Industrial Workers of the World, Quadrangle Books, 1969.
  • William Z. Foster, "The Socialist and Syndicalist Movements in France, " Industrial Worker, vol. 3, no. 1, whole 105 (March 23, 1911), pp. 1, 4.
  • William Z. Foster, Syndicalism, Chicago, 1913.
  • Lenny Flank (ed), IWW: A Documentary History, St Petersburg, Florida: Red and Black Publishers, 2007.
  • Dan Jakopovich, Revolutionary Unionism: Yesterday, Today, Tomorrow, New Politics, vol. 11, no. 3 (2007).
  • James Joll, The Anarchists, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1980.