Сін’ітыра Таманага

Сін’ітыра Таманага
Сін’ітыра Таманага
	яп.: 朝永振一郎
Дата нараджэння	31 сакавіка 1906[…]
Месца нараджэння	Токіа[d], Токіа, Японія ці Токіа, Японія;
Дата смерці	8 ліпеня 1979[…] (73 гады)
Месца смерці	Токіа[d], Токіа, Японія;
Грамадзянства	Японія;
Род дзейнасці	фізік-тэарэтык, прафесар, фізік
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Tokyo University of Education[d]; Лейпцыгскі ўніверсітэт;
Альма-матар	Кіёцкі ўніверсітэт[d];
Член у	Леапальдзіна[d]; Акадэмія навук СССР[d]; Японская акадэмія навук[d]; Шведская каралеўская акадэмія навук; Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук; Расійская акадэмія навук; Баварская акадэмія навук; Нацыянальная акадэмія навук ЗША;
Узнагароды	Нобелеўская прэмія па фізіцы (1965) Вялікі залаты медаль імя М. В. Ламаносава[d] (1963) заслужаны дзеяч культуры[d] (1952) Asahi Prize[d] (1946)
	Сін’ітыра Таманага на Вікісховішчы

Сін’іты́ра Тамана́га (яп.: 朝永振一郎; 31 сакавіка 1906, Кіёта, Японія — 8 ліпеня 1979) — японскі фізік-тэарэтык, адзін са стваральнікаў квантавай электрадынамікі. Член Японскай АН^[ru] (1951). Замежны член АН СССР (1971). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1965) «за фундаментальныя працы па квантавай электрадынаміцы, якія мелі глыбокія наступствы для фізікі элементарных часціц» сумесна з Дж. Швінгерам і Р. Фейнманам.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў універсітэт г. Кіёта^[ru] (1929). З 1932 у Інстытуце фізічных і хімічных даследаванняў, у 1941—1969 прафесар Такійскага ўніверсітэта (у 1956—1962 яго прэзідэнт). Адначасова ў 1963—1969 дырэктар Інстытута аптычных даследаванняў і прэзідэнт Навуковага савета Японіі.

Навуковы ўклад[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя працы па квантавай тэорыі поля, квантавай электрадынаміцы, ядзернай фізіцы, фізіцы элементарных часціц і касмічных прамянёў.

Прадказаў мезаатамы (1940), прапанаваў каварыянтную фармулёўку квантавай тэорыі поля (1942). Распрацаваў т. зв. звышмнагачасавы фармалізм (1946), што прывяло да ўзнікнення квантавай электрадынамікі.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Нобелеўская прэмія 1965 (з Р. Ф. Фейнманам, Дж. Швінгерам).
Залаты медаль імя М.В.Ламаносава АН СССР (1964).

Публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

Развитие квантовой электродинамики // Успехи физ. наук. 1967. Т. 91, вып. 1.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

↑ ^1,0 ^1,1 Tomonaga Shin'ichiro // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ ^2,0 ^2,1 Sin-Itiro Tomonaga // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q974352"></a>
↑ ^3,0 ^3,1 Shin-Ichirō Tomonaga // Brockhaus Enzyklopädie
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ (unspecified title) Праверана 3 ліпеня 2019.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Таманага Сін’ітыра // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15: Следавікі — Трыо. С. 411.
Дайсон Ф. Томонага, Швингер и Фейнман — лауреаты Нобелевской премии по физике // Успехи физ. наук. 1967. Т. 91, вып. 1.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Профіль Синъитиро Томонаги на афіцыйным сайце РАН
Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта(англ.)
ТОМОНАГА (Tomonaga), Синъитиро // Сайт электронной библиотеки «Наука и техника» (руск.)

[_02ad9842631a856b-1] 1,0 ^1,1 Tomonaga Shin'ichiro // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_5fc66c444856cdcf-2] 2,0 ^2,1 Sin-Itiro Tomonaga // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q974352"></a>

[_d9fb95dac279a091-3] 3,0 ^3,1 Shin-Ichirō Tomonaga // Brockhaus Enzyklopädie
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_b5af25421a79fd9e-4] (unspecified title) Праверана 3 ліпеня 2019.

[1]

[2]

[4]