Сіф

З пляцоўкі Вікіпедыя
Сіф
іўр.: ‏שֵׁת
Spas na Ilyine - Patriarch Seth.jpg
Род дзейнасці прарок
Дата нараджэння 3874 да н.э.[1] ці 3670 да н.э.[2]
Дата смерці 2962 да н.э.[3] ці 2758 да н.э.[4]
Бацька Адам[5][6]
Маці Ева[7]
Жонка Азура[d]
Дзеці Энас[d] і Noam[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Сіф.

Сіф (іўр.: שֵׁת Шэт, араб. شيث‎‎ Шыт ці Шыйт) — трэці (пасля Каіна і Авеля) сын Адама і Евы. Імя можа перакладацца, як становішча, падстава, зацвярджэнне.

У Бібліі[правіць | правіць зыходнік]

Ева нарадзіла трэцяга сына Сіфа пасля забойства Каінам Авеля, і пасля таго, як Бог пракляў Каіна і яго нашчадкаў.

І спазнаў Адам яшчэ Еву, жонку сваю, і яна нарадзіла сына, і дала яму імя: Сіф; бо, казала яна, Бог паклаў мне іншае насенне, замест Авеля, якога забіў Каін. (Быццё. 4:25)

Нарадзіўся ў 130 годзе ад стварэння свету і чалавека (Быццё. 5:3) паводле падабенства і вобразу Адама. Ва ў зросце 105 гадоў у яго нарадзіўся старэйшы сын Эноса, апроч якога ў яго былі яшчэ сыны і дочкі. Агулам пражыў 912 гадоў. Паводле яўрэйскай храналогіі, нарадзіўся ў 3630 да н.э. і памёр у 2758 да н.э.

У Евангеллі паводле Лукі ўзгадваецца ў радаводзе Ісуса Хрыста (Лук. 3:38).

У Іосіфа Флавія[правіць | правіць зыходнік]

Паводле Іосіфа Флавія Сіф быў самым выбітным з сыноў Адама. Яго нашчадкі (сыны) збудавалі два слупы з каменю і цэглы.

У ісламе[правіць | правіць зыходнік]

У Ісламе Сіф (Шыт) уважаецца за прарока. Нароадзіўся ў Хавы, жонкі Адама, пасля таго, як Кабіл забіў Хабіла. Стаў прарокам, і выхаваў сваіх дзяцей у веры ў адзінага Бога, на аснове тых вучэнняў, што былі спасланы яго бацьку Адаму.

У гнастыцызме[правіць | правіць зыходнік]

У гнастыцызме лічыцца, што ў канцы свайго жыцця Адам перадаў Сіфу тайнае вучэнне, якое пазіней увайшло ў Кабалу. Адна з гнастычных школ, што найбольш шанавала Сіфа, атрымала назву сіфіяны.

У мармонаў[правіць | правіць зыходнік]

Паводле веры мармонаў, Сіф «быў дасканалым чалавекам і вельмі падобным да свайго бацькі». Быў пасвечаны Адамам у святары ў 69 гадоў. За тры гады да сваёй смерці, Адам благаславіў яго, сказаўшы, што яго нашчадкі будуць «выбраны Богам» і захаваныя «да канца свету». У Кнізе Мармонаў Сіф — таксама імя народу джарэдзітаў.

Зноскі

  1. ↑ https://amazingbibletimeline.com/timeline_online/
  2. ↑ Kantor M. The Jewish Time Line Encyclopedia, New Updated Edition — 2004. — P. 7. — ISBN 978-0-87668-229-6
  3. ↑ 8 // Кніга Быццё
  4. ↑ Kantor M. The Jewish Time Line Encyclopedia, New Updated Edition — 2004. — P. 8. — ISBN 978-0-87668-229-6
  5. ↑ 3 // Кніга Быццё
  6. ↑ Никифор (Бажанов) Иллюстрированная полная популярная библейская энциклопедия в 4-х выпусках, Enciclopédia bíblica popular completa ilustrada em 4 edições — М.: 1891.
  7. ↑ 25 // Кніга Быццё

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Сіф&oldid=3616087"