Тагіш
| Тагіш (Tā̀gish kotʼīnèʼ) | |
.jpeg)
| |
Фота каля 1898 г.
| |
| Агульная колькасць | 600 (2020 г.) |
|---|---|
| Рэгіёны пражывання | Канада |
| Мова | тагіш |
| Рэлігія | анімізм, хрысціянства |
| Блізкія этнічныя групы | тальтан, каска-дэна |
Та́гіш (саманазва Tā̀gish kotʼīnèʼ) — атабаскі народ, карэнныя жыхары паўночнага захаду Канады. Агульная колькасць (2020 г.) — 600 чал.[1]
Тагіш традыцыйна насяляюць горную мясцовасць са шматлікімі азёрамі на тэрыторыі Юкан. Іх галоўнымі заняткамі здаўна былі паляванне і рыбалоўства. У XIX ст. попыт на футра наземных звяроў прывёў да пачатку гандлёвых сувязяў з еўрапейцамі. Аднак гэты гандаль не з’яўляўся прамым, пасрэднікамі выступалі тлінкіты. Сітуацыя моцна змянілася ў канцы XIX ст., калі на рацэ Юкан пачалася здабыча золата, праз землі тагіш прайшла лінія чыгункі. Большасць мужчын ператварылася ў наёмных рабочых. У 1993 г. канадскія ўлады прызналі тагіш «першаснай нацыяй» з правам на аўтаномію.
Галоўнай сацыяльнай адзінкай традыцыйнага грамадства з’яўлялася пашыраная сям'я, была вядома палігінія. Тагіш падзяляліся на фратрыі Арла і Крумкача. Пераважалі анімістычныя вераванні, заснаваныя на сувязі духаў людзей і жывёл.
У нашы дні тагіш захоўваюць вусную народную спадчыну, песні і танцы. Родная мова практычна не выкарыстоўваецца ў побыце. Апошняя жанчына, якая стала размаўляла на ёй, памерла ў 1986 годзе.