Такугава Ёсінобу

Такугава Ёсінобу
яп.: 徳川 慶喜
Такугава Ёсінобу, Осака, 1867
15-ы Сёгун Японіі 1866 — 1868
Папярэднік	Такугава Іэмоці
Пераемнік	Ліквідацыя Такугаўскага сёгуната і вяртанне вярхоўнай улады імператару Мэйдзі (Муцухіта)
Нараджэнне	28 кастрычніка 1837(1837-10-28) Кайсікава[d], Бункё[d], Токіа, Японія
Смерць	22 лістапада 1913(1913-11-22) (76 гадоў) Кайсікава[d], Токіа, Токіа, Японія
Месца пахавання	могілкі Янака[d]
Род	Такугава
Імя пры нараджэнні	яп.: 松平七郎麻呂
Бацька	Такугава Нарыякі[d]
Маці	Ёсіка[d]
Жонка	Такугава Мікака[d], Суга Ісікі[d], Нобу Сімура[d], Саці Наканэ[d] і Аёшы[d]
Дзеці	Ікэда Накахіра[d], Хіраясу Цунэка[d], Ёсіхіса Такугава[d], Кувасі Кацу[d], Ацусі Такугава[d], Фудэка Хацісука[d], Макота Такугава[d], Kyōko Tokugawa[d], Tetsuko Tokugawa[d] і Eiko Tokugawa[d]
Член у	Q11352416? San'yo Kaigi[d]
Адукацыя	Kōdōkan[d]
Аўтограф
Званне	Сёгун
Бітвы	Kinmon Incident[d] Battle of Toba-Fushimi[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Князь Такугава Ёсінобу (яп.: 徳川 慶喜, 28 кастрычніка 1837 — 22 лістапада 1913) — 15-ы і апошні сёгун Японіі з дынастыі Такугава, вядомы таксама як сёгун Кейкі. Перыяд кіравання: 10 студзеня 1866 — 3 студзеня 1868 года. Спрабаваў правесці рэформы ў Японіі, пры гэтым, у адрозненне ад сваіх супернікаў, якія арыентаваліся на Вялікабрытанію і ЗША, Такугава арыентаваўся на Францыю.

Зрынуты ў канцы 1867 года падчас Рэвалюцыі Мэйдзі, пасля паражэння ў вайне Басін (1868—1869) прыхільнікаў рэстаўрацыі сёгуната сышоў у адстаўку. Праследаванням не падвяргаўся, аднак цалкам адмовіўся ад удзелу ў публічным жыцці. Захапляўся паляваннем, стральбой з лука, фатаграфіяй і яздой на веласіпедзе.

У 1902 годзе Імператар Мэйдзі даў яму права заснаваць уласны дваранскі род і прысвоіў яму вышэйшы тытул князя (ко: сяку) за адданую службу Японіі. . З 1902 года таксама быў дэпутатам верхняй палаты Імператарскага парламента Японіі.

Гл. таксама

• Муцухіта