Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Трыбунал ВКЛ)
Трыбунальская кніга, 1586 г.
Друкарня Мамонічаў.

Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага, Літоўскі Трыбунал — вышэйшы апеляцыйны суд ВКЛ, пастановы якога мелі сілу пастановаў сойма. Быў створаны ў 1581 г. з сядзібаю ў Вільні, пачаў працаваць у 1582 г. Складаўся з 46 суддзяў-дэпутатаў, якія выбіраліся на сойміках са шляхты па два ад кожнага павету тэрмінам на адзін год1588 г. яшчэ выбіраліся тры дэпутаты ад зямлі Жамойцкай)[1].

Трыбунал разглядаў апеляцыі на рашэні земскіх, замкавых і падкаморскіх судоў, а таксама скаргі на рашэні павятовай адміністрацыі. Па першай інстанцыі ён разглядаў справы пра неналежнае выкананне старостамі і замкавымі ўраднікамі сваіх абавязкаў пры судаводстве. Да юрысдыкцыі трыбуналу адносіліся таксама справы духоўных асоб; пры разглядзе такіх спраў удзельнічалі дэпутаты ад духавенства.

Сесіі трыбуналу праходзілі пад старшынствам выбранага ім маршалка, пастановы прымаліся большасцю галасоў на аснове Статутаў Вялікага Княства Літоўскага, соймавых канстытуцыяў і звычаёвага права. Месцам сесіяў трыбуналу былі Вільня, Менск і Наваградак. Да 1588 г. сесіі праходзілі і ў Троках. З 1599 г. сесіі Трыбуналу ВКЛ адбываліся кожныя два гады і кожная сесія цягнулася больш за пяць месяцаў (на год). З 1775 г. сесіі праводзіліся таксама і ў Гродне.

Зноскі

  1. Raudeliūnas et al 1986.

Глядзіце таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Юрыдычны энцыклапедычны слоўнік / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: С.В. Кузьмін і інш. — Мн.:БелЭн, 1992. — 636 с.
  • (польск.) Raudeliūnas, V., Wisner, H. Z dziejów Trybunału Wielkiego Księstwa Litewskiego 1581—1648. — LXXXIII, 1986, Z. 4.