Трыпутнік сярэдні
Трыпутнік сярэдні | |||||||||||||||||
Агульны выгляд квітнеючай расліны | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
Plantago media L., 1753 | |||||||||||||||||
|
Трыпутнік сярэдні[3] (Plantágo média) — шматгадовая травяністая расліна, від роду Трыпутнік (Plantago) сямейства Трыпутнікавыя (Plantaginaceae).
Назва[правіць | правіць зыходнік]
Трыпутнік сярэдні, шпарнік, шпарніца[4], бабка, плеснік, кукушка, казакі[5][6], дарожнік, трыпуднік, трыпутнік[7][8]
Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Шматгадовыя травяністыя расліны.
Лісце яйкападобнай або эліптычнай, часам яйкападобна-ланцэтнай формы, з суцэльным краем або зубчастае. Хвосцікі шырокія, кароткія, у 3-10 разоў карацей ліставай пласцінкі, у цені даўжэй, часам амаль роўныя ёй.
Кветканосы 15-70 см вышынёй, ля аснавання ўзыходзячыя, апушаныя прыціснутымі валасінкамі. Суквецці 2-8 см даўжынёй, цыліндрычныя, густыя. Чашалісцікі 1,5—2 мм даўжынёй, яйкападобна-эліптычныя або эліптычныя, пленчатые. Долі вяночка 1,5—2 мм даўжынёй, яйкападобнай або даўгавата-яйкападобнай формы.
Плады — каробачкі 2-3 мм даўжынёй, з 2-6 насенінамі.
Распаўсюджанне і экалогія[правіць | правіць зыходнік]
Арэал віду ахоплівае Еўропу, Сібір, Пярэднюю і Сярэднюю Азію. Апісаны з Заходняй Еўропы.
Расце на пойменных, высакагорных і мурожных лугах, а таксама ў разрэджаных лясах, каля дарог, на пакладах.
Таксанамія[правіць | правіць зыходнік]
Від Трыпутнік сярэдні ўваходзіць у род Трыпутнік (Plantago) сямейства Трыпутнікавыя (Plantaginaceae) парадку Ясноткакветныя (Lamiales).
яшчэ 21 сямейства | яшчэ каля 150 відаў | ||||||||||||
порядок Ясноткакветныя | яшчэ Трыпутнік | ||||||||||||
аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Трыпутнікавыя | від Трыпутнік сярэдні | |||||||||||
яшчэ 58 парадкі кветкавых раслін (згодна Сістэме APG III) |
яшчэ каля 90 родаў | ||||||||||||
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 99. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Federowski M. Lud Bialoruski na Rusi litewskiej. Krakow, I, 1897
- ↑ Анненков Н. Ботанический словарь, Спб, 1878
- ↑ З. Верас, Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік, Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра. Вiльня, Субач 2, 1924
- ↑ Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927
- ↑ Чоловский К. Опыт описания Могилевской губернии. По программе и под редакцией А. С. Дембовецкого, кн. I. Могілев.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Флора СССР. В 30-ти томах / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Редактор тома Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1958. — Т. XXIII. — 776 с. — 2 300 экз.
- Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2004. — Т. 3. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — ISBN 5-87317-163-7.