Трыпутнік сярэдні
Трыпутнік сярэдні | |||||||||||||||||||
Агульны выгляд квітнеючай расліны | |||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||
Plantago media L., 1753 | |||||||||||||||||||
|
Трыпутнік сярэдні[1] (Plantágo média) — шматгадовая травяністая расліна, від роду Трыпутнік (Plantago) сямейства Трыпутнікавыя (Plantaginaceae).
Назва
[правіць | правіць зыходнік]Трыпутнік сярэдні, шпарнік, шпарніца[2], бабка, плеснік, кукушка, казакі[3][4], дарожнік, трыпуднік, трыпутнік[5][6]
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Шматгадовыя травяністыя расліны.
Лісце яйкападобнай або эліптычнай, часам яйкападобна-ланцэтнай формы, з суцэльным краем або зубчастае. Хвосцікі шырокія, кароткія, у 3-10 разоў карацей ліставай пласцінкі, у цені даўжэй, часам амаль роўныя ёй.
Кветканосы 15-70 см вышынёй, ля аснавання ўзыходзячыя, апушаныя прыціснутымі валасінкамі. Суквецці 2-8 см даўжынёй, цыліндрычныя, густыя. Чашалісцікі 1,5—2 мм даўжынёй, яйкападобна-эліптычныя або эліптычныя, пленчатые. Долі вяночка 1,5—2 мм даўжынёй, яйкападобнай або даўгавата-яйкападобнай формы.
Плады — каробачкі 2-3 мм даўжынёй, з 2-6 насенінамі.
Распаўсюджанне і экалогія
[правіць | правіць зыходнік]
Арэал віду ахоплівае Еўропу, Сібір, Пярэднюю і Сярэднюю Азію. Апісаны з Заходняй Еўропы.
Расце на пойменных, высакагорных і мурожных лугах, а таксама ў разрэджаных лясах, каля дарог, на пакладах.
Таксанамія
[правіць | правіць зыходнік]Від Трыпутнік сярэдні ўваходзіць у род Трыпутнік (Plantago) сямейства Трыпутнікавыя (Plantaginaceae) парадку Ясноткакветныя (Lamiales).
яшчэ 21 сямейства | яшчэ каля 150 відаў | ||||||||||||
порядок Ясноткакветныя | яшчэ Трыпутнік | ||||||||||||
аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Трыпутнікавыя | від Трыпутнік сярэдні | |||||||||||
яшчэ 58 парадкі кветкавых раслін (згодна Сістэме APG III) |
яшчэ каля 90 родаў | ||||||||||||
Зноскі
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 99. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Federowski M. Lud Bialoruski na Rusi litewskiej. Krakow, I, 1897
- ↑ Анненков Н. Ботанический словарь, Спб, 1878
- ↑ З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.
- ↑ Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927
- ↑ Чоловский К. Опыт описания Могилевской губернии. По программе и под редакцией А. С. Дембовецкого, кн. I. Могілев.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Флора СССР. В 30-ти томах / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Редактор тома Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1958. — Т. XXIII. — 776 с. — 2 300 экз.
- Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2004. — Т. 3. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — ISBN 5-87317-163-7.