Тынтарэта

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тынтарэта
італ.: Tintoretto
Фатаграфія
Аўтапартрэт
Імя пры нараджэнні Якопа Рабусці (Jacopo Comin)
Дата нараджэння 1519[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 31 мая 1594(1594-05-31)[3][4][…]
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Faustina de Vescovi[d]
Дзеці Marietta Robusti[d], Domenico Tintoretto[d] і Marco Tintoretto[d]
Род дзейнасці мастак, архітэктурны чарцёжнік
Жанр Венецыянская школа жывапісу позняга Рэнесансу
Мастацкі кірунак маньерызм[5] і Венецыянская школа жывапісу[5]
Уплыў Тыцыян і Баніфача Веранезэ
Уплыў на Ладавіка Карачы
Член у
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Якопа Рабусці, больш вядомы як Тынтарэта (італ.: Jacopo Robusti, Jacopo Comin, Tintoretto; 1518 ці 1519-31 мая 1594) — жывапісец венецыянскай школы позняга Рэнесансу.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Мастак нарадзіўся ў Венецыі, па розных крыніцах (паміж канцом верасня і пачаткам кастрычніка 1518 г. — згодна з 'Documentazione sull'uomo e l'artista') — у 1519 альбо 1518. Сваю мянушку Тынтарэта ён атрымаў па прафесіі бацькі, былога фарбавальшчыка (tintore). Вельмі рана выявіўшы незвычайную здольнасць да жывапісу, ён паступіў у вучні да Тыцыяна і пад яго кіраўніцтвам рабіў гэтак хуткія поспехі, што гэты майстар, як кажа паданне, не захацеў трымаць яго даўжэй у сябе, прадбачачы ў ім небяспечнага для сябе суперніка. Пасля выхаду са школы Тыцыяна, Тынтарэта працягваў спалучаць у сваіх творах тыцыянаўскія бляск і сілу фарбаў з дасканаласцю малюнка, якім, на яго думку, ніхто не валодаў у такой ступені, як Мікеланджэла. Ён нават напісаў у бачным месцы на сцяне ў сябе ў майстэрні дэвіз свайго мастацтва:

" il disegno di Michelangelo ed il colorito di Tiziano. "

Зноскі

  1. а б в RKDartists — 2019. Праверана 1 мая 2019.
  2. а б The Fine Art Archive
  3. Tintoretto // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. Jacopo Tintoretto // Benezit Dictionary of ArtistsOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. а б Encyclopædia Britannica

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Тынтарэта // БЭ ў 18 тамах., Т.16. Мн., 2003, С.75-76

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]